จุดเปลี่ยนชีวิตมัธยม แค่เจอสิ่งนี้🥹

ปัจจุบันเราอยู่ปี3แล้ว เห็นคอนเทนต์ย้อนวันวานแล้วอยากเล่ามาก

✨ย้อนกลับไปตอนเราม.ต้นเลยนะ เราอยู่ห้อง5 ซึ่งรู้ๆกันอยู่ว่าเป็นห้องเด็กดื้อ ไม่ว่าจะเรื่องหลบเรียน เรื่องแต่งตัวผิดระเบียบ เรื่องทะเลาะมีกันหมดแหละ แต่ไม่ทุกคนนะ เรากับเพื่อนจะไปทางหลบเรียน จนขั้นติด0 เพื่อนแก็งค์เรามีอยู่3คน บางครั้งตามแค่2คน อีกคนเป็นเด็กเรียน เพื่อนเราจะติดเยอะกว่า จนครูในโรงเรียนที่สอนเริ่มว่าให้ แรกๆมาเตือน เรื่องให้เข้าเรียนส่งงาน ด้วยความที่ครูรู้ว่าเพื่อนเรามีปัญหากับครอบครัวที่บ้าน ก็เริ่มจี้หนัก ทำตัวแบบนี้จะเรียนจบหรอ ไม่สงสารพ่อแม่หรอ คบเพื่อนแบบนี้ก็พากันติด0เพิ่มเอานะ ส่วนตัวเราไม่ชอบนะ การมาฟังอะไรแบบนี้ แต่พลาดไปแล้ว ทางครอบครัวเราก็รู้สึกแย่เหมือนกัน เราเริ่มมาคิดว่า คบเพื่อนแบบนี้ทำไมจะจบไม่ได้

จนวันที่มีคาบว่างฟีลเหมือนคนเร่ ไม่มีที่ให้นั่งให้อยู่ เลยตัดสินใจเข้าห้องสมุด แต่พี่บรรณารักษ์คนใหม่โหดมาก เข้มหน่อยแล้วคุ้มคนอยู่ด้วย เรากับเพื่อนก็เกร็งๆกันนะ จนพอมีโอกาสได้คุย จนได้ช่วยงานนั่นแหละคือจุดพลิกผัน พี่เขาพูดออกมาว่า : พวกเราเป็นเด็กดีนะ ไม่เหมือนที่คนอื่นพูดเลย แค่ประโยคสั้นๆใจเราฟูมาก เพราะไม่ค่อยมีครูคนไหนบอกว่าเรากับเพื่อนดีกัน มีแต่คำพูดแนวเกเร ไม่เอาไหน เรากับเพื่อนต่างก็มีกำลังใจมากขึ้น ถึงจะพยายามตั้งใจเรียนแล้วไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่ก็พยายามตามงานกัน เหมือนจะไปได้ดี แต่สิ่งที่พวกเราหวังไว้ ดันผิดคาด เป้าหมายของพวกเราคือวันปัจฉิมจะถ่ายรูปกับพี่บรรณารักษ์ แต่แกดันย้ายไปซะก่อน ถึงระหว่างนั้นพวกเราก็จบมัธยมต้นกันได้แล้วนะคะ ขอบคุณช่วงเวลานั้นรู้สึกดีที่ได้นึกถึงค่ะ พี่เขาใจดีนะมากด้วย555

: แค่คำพูดดีๆกับการรับฟังเล็กๆน้อยๆก็สามารถช่วยฮีลใจกันได้มากแล้ว ขอบคุณที่อ่านมาจนจบนะคะ🫶🏻💐

#ย้อนวันวานกับlemon8 #ย้อนวันวาน #ชีวิตมัธยม #การเรียน #กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญ #คำพูดฮีลใจ #ยังไงไหนเล่า