เกือบเป็นซึมเศร้า แต่สามีไม่ให้เป็น 🥹

ทำยังไงได้ ก็สามีไม่ยอมให้เป็นหน่ะสิ

ย้ายบ้านมาอยู่ต่างจังหวัด คลอดโรงพยาบาลรัฐใกล้บ้าน คลอดก่อนกำหนด เร่งคลอด ผ่าคลอด ทารกตัวเหลืองส่องไฟเองแบบทุลักทุเลแถมติดเชื้อต้องนอนอยู่ nicu 7 วัน ร้องไห้แบบตอนพยาบาลมาบอก โทษตัวเองที่ไม่ได้เลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับลูก เสียน้ำตาแบบสุดๆ วันที่ลูกต้องส่องไฟเหลือง แต่ต้องตั้งสติให้ได้ ลุกขึ้นเดินได้คล่องปรื้อเหมือนไม่ได้ผ่าคลอด มันหายเจ็บไปเลยเมื่อเจอเหตุการณ์นี้ เพราะเลือดแม่บอกว่าต้องสู้เท่านั้น

กลับมาบ้าน บันเทิงมาก นอนน้อยปรับตัวไม่ทัน

พอลูกเข้า 1 เดือน นอนยากแล้วจ้าพ่อหนุ่มน้อยไปซื้อเปลให้ไวเลย ไหนจะต้องปั๊มนม ดีที่งานบ้านยายช่วยทำให้หมดแถมช่วยเลี้ยงอีกตั้งหาก ขอบอกว่าแม่ๆที่รู้สึกว่าตัวเองไม่ไหว ลองหาคนมาช่วยก็เป็นทางเลือกที่ดีนะคะ เราไม่เปรียบเทียบกับใครเลย ว่าจะเป็นแม่เลี้ยง 100% ไหม เพราะเราอายุเยอะค่ะ ยอมรับว่าไม่มีกำลังมากพอ เปลก็เป็นทางเลือกที่เราเลือก เพราะเคยมีประสบการณ์เลี้ยงหลานมาบ้าง สุดท้ายลูกเรากลางคืนก็นอนพื้นอยู่ดี แถมรู้เวลากลางคืนมากๆค่ะ ไม่มีเล่นกลางคืนเลยนอกจากรอบ ตี5-6 โมงเช้าเท่านั้นที่รู้สึกว่าอยากจะเล่นแล้ว

ตอนที่ใบลาใกล้หมด คิดหนักจะลาออกดีไหม คิดมากเรื่องทำงาน ขนาดเตรียมวางแผนครอบครัวมาอย่างดี วางแผนทุกอย่างแล้วว่าจะต้องลาออกเพราะสุขภาพลูกไม่แข็งแรงเท่าไหร่ มีอาการคิดถึงสังคม คิดถึงเพื่อน คิดถึงสถานที่ที่เคยอยู่ จนต้องไปปรึกษาเพื่อน แต่ก็ผ่านมาได้เพราะว่านึกถึงแต่คำว่า ลูกของเรา สุดท้ายออกตอนสิ้นเดือนกันยายน

กิจกรรม🎯: เวลาที่ลูกหลับ จะชอบออกมาสูดอากาศนอกห้องเสมอ ไม่เฝ้าลูก หาทำงานบ้านอื่นๆ ทำของว่างกิน ทำเมนูน้ำหวานต่างๆ ชอบมากทำกาแฟมะพร้าว มัทฉะมะพร้าว กินทุกอย่างที่อยากกิน นั่งพิมพ์เรื่องราวระบายความรู้สึก เปิดเพลงฟังระหว่างปั๊มนมก็นั่งดูทีวีไปเพลินๆ มันช่วยได้จริงๆ อีกอย่างคือออกไปจ่ายตลาด เซเว่น โลตัส ไปให้หมด เราว่าสำคัญคือใจล้วนๆ

#อาการซึมเศร้า #ซึมเศร้าหลังคลอด #ตั้งครรภ์ #แม่ท้องแรก