นี่เราถึงขนาดต้องปรึกษานักจิตวิทยาแล้วเหรอ

ใครยังมีความคิดว่าการปรึกษาจิตแพทย์คือ "เป็นบ้า" คิดแบบนี้นี่คือโคตรจะ OUT เลย

จุดเริ่มต้นมาจากการป่วยด้วยโรคมะเร็งและมีภาวะติดเตียงนี่แหละ แผนการรักษาของเราจะมีคุณหมอด้านเวชศาสตร์ฟื้นฟู เข้ามาช่วยดูแลเราด้วย

ฟื้นฟูทั้งสุขภาพกายและสุขภาพใจ

คุณหมอประเมินด้านร่างกายว่าดีขึ้นตามลำดับ นัดทำกายภาพ และซักถามถึงความเครียด การนอนหลับ

🎯 มาถึงตรงนี้เราบอกหมอว่า เรานอนไม่หลับ เรามักจะร้องไห้กับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ และอยากร้องไห้เฉย ๆ บ่อยเกินไป ลืมเก่ง ย้ำคิดย้ำทำ หงุดหงิดง่าย

เราเป็นโรคซึมเศร้าหรือไบโพล่าหรือเปล่า คุณหมอน่ารักมาก ๆ เลย แนะนำให้เราปรึกษากับนักจิตวิทยา ลองไปคุยเพื่อประเมินสภาพจิตใจ

ตอนนั้นคิดว่า "เอาวะ...ลองดูสักครั้งในชีวิต" 😊 คนรอบข้างจะได้ไม่ประสาทตามเราไปด้วย

เรามีนัดกับนักจิตวิทยา อยู่ 6 ครั้ง ทุก 20 วัน วิธีคือการพูดคุย ถาม-ตอบ ครั้งแรกที่เจอกันก็ให้เราเล่าเรื่องราวที่ผ่านมาก่อนจะป่ว ระหว่างที่ป่วย และเล่าความรู้สึกตอนนี้ ใช้เวลาในแต่ละครั้ง 1 - 1.30 ชม.

หลังจากนั้นในครั้งถัด ๆ ไป จะเป็นการคุยเรื่องที่ติดขัดในใจ เรื่องที่ทำให้ร้องไห้ เรื่องที่ทำให้หงุดหงิด

การรับคำปรึกษาในแต่ละครั้ง จะมีการบ้านให้เราลองฝึกปรับอารมณ์ บางครั้งก็เป็นคำถาม และต้องตอบคำถามนั้นในครั้งถัดไป ให้ฟังว่า เจออะไรมาบ้าง การบ้านที่ให้ไปมีคำตอบว่ายังไง

🧐 สรุปคือ เราเครียดและวิตกกังวลระดับปานกลางเกือบจะรุนแรง เกิดจากภาวะความเจ็บป่วยเรื้อรัง การที่เราเข้าสู่ภาวะที่ช่วยเหลือตนเองได้น้อย และมีเรื่องความสูญเสีย การบูลลี่ กระทบจิตใจอย่างต่อเนื่องมาหลาย ๆ ปี

คุณหมอบอกว่า "เธอเก่งนะ ยังผ่านมาได้" และให้เราไปปรึกษาต่อเนื่อง อย่าเพิ่งขาดนัด เพราะมีโอกาสพัฒนาไปถึงระดับรุนแรง

เราก็รักษาตามแนวทางของคุณหมอทุกแผนกอย่างตั้งใจมาเรื่อย ๆ เหนื่อย แต่ไม่ท้อ

จนตอนนี้ไม่ต้องนัดแล้วค่ะ 😊😊😊

อาการดีขึ้นมาก ๆ

หากเพื่อน ๆ มีอาการแบบเรา หรือกำลังเครียดมาก ๆ ลองไปปรึกษาจิตแพทย์ได้นะคะ ไม่เสียหายอะไร

#แชร์ประสบการณ์ #ประสบการณ์เจ็บป่วย #จิตวิทยา #จิตบำบัด