ตามหาความจริงของ “สัตว์ประหลาด” และบาดแผลจากความรุนแรง

Monster (2023)

กำกับโดย Hirokazu Koreeda และเขียนบทโดย Yûji Sakamoto

- เกริ่นนำถึง "ภาพยนตร์ของฮิโรคาสุ โคเรเอดะ"

"ฮิโรคาสุ โคเรเอดะ" คือผู้กำกับเบอร์ต้น ๆ ของญี่ปุ่นที่ทำผลงานได้อย่างยอดเยี่ยมตลอดมาในหลายสิบปีที่ผ่านมา

ภาพยนตร์ของโคเรเอดะ มีเอกลักษณ์ในการสะท้อนภาพสังคมญี่ปุ่น สิ่งที่สื่อในภาพยนตร์เขา ไม่เพียงสะท้อนเล่าความเป็นอยู่ของสังคมญี่ปุ่นจากแง่มุมของผู้อยู่อาศัย แต่ยังขุดปัญหา ตั้งคำถามอย่างสร้างสรรค์ เพื่อสร้างความตระหนักให้แก่ผู้ชม

ภาพยนตร์ของเขาจึงเป็นภาพยนตร์ที่มีคุณค่าทั้งในศิลปะและในแง่การสร้างผลกระทบต่อสังคม !

- มาในส่วนแรก "ความสร้างสรรค์ของวิธีการเล่าเรื่อง"

โดยทั่วไป ผลงานส่วนใหญ่ของโคเรเอดะนิยมเล่าเรื่องเป็น "เส้นตรง" (Linear Narrative)

ทว่า "Monster" ดูเป็นภาพยนตร์ที่ค่อนข้างแตกต่างจากเรื่องอื่น ๆ งวดนี้เขาเล่าเรื่องในลักษณะ "Non-linear" (เล่าเรื่องแบบสลับลำดับ) โดยเอาทริคการเล่าสไตล์ราโชมอนมาผสานกับโทนดราม่าที่ถนัด จนกลายเป็นงานที่แฝงความระทึกขวัญชวนพิศวงที่ตรึงคนดูได้ตลอด 2 ชั่วโมง พร้อมกับบทสรุปที่คาดไม่ถึง

ขณะที่พาร์ทดราม่ากลิ่น Coming-of-Age ก็เล่าได้เยี่ยม ด้วยบทสนทนาและบรรยากาศที่สั้นกระชับ แต่สะท้อนความหมายและความรู้สึกมนุษย์อย่างสมจริง

ส่วนนี้ต้องปรบมือให้กับผู้กำกับและมือเขียนบท... Monster ดูไปไกลกว่างานเดิมที่เคยทำ เป็นงานที่โดดเด่นไม่แพ้ผลงานที่ผ่านมา

- ประเด็นหลักในเรื่อง รู้สึกชอบการเล่า "ความจริง" (ที่บอกไม่ครบ) จากมุมมองที่ไม่เหมือนกันของแต่ละคน ซึ่งเราไม่อาจล่วงรู้ทุกสิ่งอย่างได้อย่างชัดเจน ตราบใดที่เราไม่ได้เห็นครบทุกมุมอย่างแท้จริง

สุดท้ายแล้ว Monster คืออะไร ใครคือ "สัตว์ประหลาด" ที่แท้จริงย่อมแล้วแต่การตีความ สัตว์ประหลาดอาจหมายถึง ต้นตอที่ทำให้เกิดความวุ่นวายทั้งหมดก็ได้

ขณะที่อีกนัยหนึ่งก็อาจสื่อถึง "ความแปลกแยก" ของบุคคลใดบุคคลหนึ่งจากสายตาของสังคมที่ไม่ให้การยอมรับ

สรุป - อาจไม่ใช่หนังดูง่าย แต่ถือว่าหนังดีที่ดึงความน่าสนใจให้กับเราได้ตลอดการดำเนินเรื่อง ทั้งยังมีวิธีการเล่าที่แพรวพราว สมกับเป็นหนังคุณภาพสูง

ดังนั้นใครสนใจแนะนำให้รีบไปชมกันนะครับ หาโรงยากหน่อย แถมไม่น่าจะอยู่ในโรงนาน !

#Monster #HirokazuKoreeda #PalmedOr #CannesFilmFestival #JapaneseFilm #BENJIReview

[16|09|2023]