แชร์ประสบการณ์​ป่วยเป็นSle

เราอยากมาแชร์ประสบการณ์​การป่วยเป็นSleของเรา

เกริ่นก่อนตั้งแต่จำความได้เราไม่เคยป่วยจนนอนโรงพยาบาลมาก่อน ร่างกายเรา​ค่อนข้างแข็งแรง​เราเล่นกีฬาตั้งแต่เด็กเราไม่เคยคิดว่าตัวเองจะป่วยจนเกือบไม่รอดได้

-วันที่23พฤศจิกา​ปี65​ วันนั้นเปลี่ยนชีวิตเราไปเลย ย้อนไป1เดือนก่อนหน้านั้น​ เราเริ่มมีไข้​อ่อนๆ มีผื่นแดงขึ้นตามตัว​เราคิดว่าตัวเองแค่เป็นลมพิษเพราะเมื่อก่อนเราเป็นบ่อยเวลาเจออากาศเปลี่ยน(ช่วงนั้นpm2.5ค่อนข้างสูง)​ เราไม่ได้สนใจ​ไปซื้อยาแก้แพ้ตามร้านขายยามากิน​ จนเวลาผ่านมาสองอาทิตย์อาการเราไม่ดีขึ้น​ มันเริ่มแย่ลง​ เราเเบื่ออาหาร​ มือสั่น​ อ่อนเพลีย​ เพื่อนที่ทำงานเริ่มทักบอกให้เราไปหาหมอ​ แต่ความคิดตอนนั้นเราคิดว่าตัวเองไม่ได้เป็นอะไรแค่เป็นไข้เฉยๆ​ เราอยู่กับอาการแบบนี้เกือบเดือน​ หลังๆยิ่งหนักแขนขาอ่อนแรง​ เดินๆอยู่ก็แขนขาก็สั่น​ ทรุดลงไปกับพื้น​ ตอนนั้นแหละเราถึงรู้สึกตัวว่าควรไปหาหมอ​

วันที่22เราลางานไปหาหมอ​ พยาบาลวัดความดัน​ ตรวจเลือดแล้วบอกให้เรามาฟังผลวันถัดไป​ เรากลับมาห้องกินข้าวกินยาเข้านอนตามปกติ​ ตื่นมาอีกทีคือสามวันหลังจากนั้นตัวเราถูกมัด​ อยู่ในห้องไอซียู​ มีสายห้อยเต็มไปหมด​ จำใครก็ไม่ได้​ ตื่นมาแล้วซักพักก็หลับต่อ ตื่นอีกทีเช้าวันต่อมาพยาบาลถอดผ้าที่มัดเราออกแล้วย้ายเราไปพักฟื้นห้องผู้ป่วยปกติ​ ตอนนั้นเราคิดว่าอีกไม่กี่วันก็คงได้ออกจากโรงพยาบาลแต่มันไม่ใช่แบบนั้น​ เราอยู่ห้องผู้ป่วยปกติได้3วันเราก็ต้องย้ายกลับไปอยู่ไอซียูอีกครั้ง

-​ขอจบไว้เท่านี้ก่อนเดี้ยวโพสหน้าจะมาเล่าตอนที่รักษาอยู่ไอซียูเป็นโรคอะไรบ้างรักษายังไง

📍ใครมีประสบการณ์​ยังไงมาแชร์กันนะคะเราหาอ่านประสบการ์ณโรคนี้ได้น้อยมากแถมอาการแต่ละคนยังไม่เหมือนกัน

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะอาจจะสับสนงงๆบ้างต้องขออภัย

#โรคsle #sle #โรคแพ้ภูมิตัวเอง ​#โรคพุ่มพวง #ประสบการณ์สุขภาพ