เล่าประสบการณ์คลอดลูกครั้งแรกแบบธรรมชาติ ในวัย 35

แม่ไปพบคุณหมอตามนัด วันที่10/12/65 อายุครรภ์ 38w+ คุณหมอตรวจปากมดลูกรอบที่ 2 แล้วบอกว่าปากมดลูกยังไม่เปิดเลย (ซึ่งเคยตรวจไปแล้วตอนอายุครรภ์ 37+ ปากมดลูกก็ไม่เปิด) คุณหมอเลยจะนัดอีกครั้งวันที่ 13/12/65 เพื่อทำการกระตุ้นปากมดลูก เมื่อกลับถึงบ้าน แม่ก็ได้แต่ภาวนาและพูดกับลูกในท้องว่าขอให้ปากมดลูกเปิดเร็วๆก่อนที่หมอจะกระตุ้นได้มั้ย เพราะอ่านเจอมาว่าถ้าโดนให้ยากระตุ้นปากมดลูกแล้วมันเจ็บทรมานยิ่งกว่าการที่ปากมดลูกเปิดเองโดยไม่ต้องกระตุ้น แต่ในใจก็คิดคงไม่ทันแล้ว มีเวลาเหลืออีกแค่ 2 วันก่อนหมอนัด เพราะตอนนั้นยังไม่มีอาการเจ็บท้องอะไรเลย

》》 ตอนประมาณตี 2 เข้าวันที่ 12 รู้สึกตัวตื่นมาเข้าห้องน้ำเหมือนทุกคืน หลังจากกลับไปนอนต่อก็เริ่มรู้สึกปวดท้องนิดๆ เหมือนปวดอึ แต่พอลุกมาอึก็อึไม่ออก ก็กลับไปนอนต่อแต่ก็นอนไม่หลับ รู้สึกปวดอึอยู่อย่างนั้น วนเวียนเข้าห้องน้ำหลายรอบ แต่ก็อึไม่ออก จนเวลาล่วงเลยเข้าตี 4 เริ่มรู้สึกปวดถี่ขึ้น จนเริ่มเอะใจว่า หรือนี่จะเป็นอาการใกล้คลอด ไม่แน่ใจว่าจะมันเป็นเจ็บหลอกหรือเจ็บจริง ประกอบกับเห็นว่ายังไม่สว่าง ก็นอนดูอาการอยู่อย่างนั้นว่ามันจะปวดถี่ขึ้นหรือไม่ จนรู้สึกเริ่มปวดท้องถี่ขึ้นเรื่อยๆ จนมั่นใจว่าเจ็บจริงแน่ๆ ตอนนั้นใกล้จะ 6 โมงเช้าแล้ว เลยปลุกคุณสาบอกว่าไปโรงพยาบาลกันดีกว่า (ไม่ได้ดูนาฬิกา แต่น่าจะออกมาตอน 6 โมงครึ่ง

》》เมื่อไปถึงรพ. (น่าจะประมาณ 7 โมง) ก็ถูกนำตัวไปห้องเตรียมคลอด พยาบาลให้เปลี่ยนชุดและตรวจปากมดลูก ปรากฏว่าปากมดลูกเปิด 4 เซนแล้ว และให้ย้ายไปอีกห้องเพื่อให้ยากระตุ้น ตอนนั้นแม่ก็ถามพยาบาลว่าไม่ต้องให้ยากระตุ้นไม่ได้หรอ รอให้ปากมดลูกเปิดให้ครบ 10 เซน เองได้มั้ย แต่พยาบาลบอกว่าต้องให้ไม่งั้นต้องรอนานมาก อาจจะรอเป็นวันกว่าปากมดลูกจะเปิดหมด (ในใจก็คิด เฮ้อ...

สุดท้ายก็ต้องได้ยากระตุ้นอยู่ดีล่ะจากที่กลัวมาก) สักพักหมอก็เดินมาถามอาการเบื้องต้น จากนั้นพยาบาลก็ฉีดยากระตุ้นผ่านสายน้ำเกลือ พร้อมบอกว่าถ้ามีลมเบ่งให้เรียกอย่าเพิ่งเบ่ง แล้วก็เดินจากไป แม่ก็ได้แต่นอนรอความเจ็บปวดอยู่บนเตียง😂 หลังจากได้ยากระตุ้นไปสักประมาณครึ่งชั่วโมง แม่ก็ปวดท้องมากขึ้น รู้สึกเหมือนปวดอึมากขึ้น ลมเบ่งเริ่มมาอีก เมื่อเวลาผ่านไปเรื่อยๆ ความปวดก็เพิ่มขึ้น พร้อมกับลมเบ่งที่มามากขึ้นเรื่อยๆ(คือรุ้สึกเหมือนปวดอึอยากเบ่งออกแต่ความปวดมันมากกว่านั้นมากกกก) จนแม่เริ่มไม่ไหวอยากเบ่งแล้วจึงเรียกพยาบาล พยาบาลก็มาตรวจปากมดลูกให้อีก ทีนี้เปิด 6 เซนแล้ว แต่บอกว่ายังเบ่งไม่ได้ ไม่งั้นช่องคลอดฉีกแน่ พยาบาลบอกห้ามเบ่งต้องให้ เปิด10 เซนก่อน อดทนไว้ (ในใจคือแบบไม่ไหวแล้ว คืออยากเบ่งมากๆ อารมณ์เหมือนคนปวดอึแต่ไม่มีห้องน้ำ ต้องอั้นไว้ก่อน แต่มันปวดมากกว่าปวดอึธรรมดาหลายเท่านัก) เวลาผ่านไปแม่ก็มีลมเบ่งมาทุกๆ 10 นาที อีกสักพักเริ่มถี่เป็นทุกๆ 5 นาที เพราะฤทธิ์ของยาคือมันไปกระตุ้นให้มดลูกบีบตัว พอบีบมันก็ปวดอยากเบ่ง ลมเบ่งก็มาเรื่อยๆ แม่ต้องอดทนโดยใช้วิธีหายใจเข้าทางจมูก หายใจออกทางปากยาวๆ หลายครั้ง ส่วนมือนั้นกำจับราวเตียงไว้แน่นเลยตอนที่ลมเบ่งมา แล้วแม่ก็เรียกพยาบาลอีก 2-3 ครั้ง

ทุกครั้งที่รู้สึกอยากเบ่ง พยาบาลมาตรวจอีกทีบอกปากมดลูกเปิด 8 เซน แล้วบอกให้อดทนอีกจนครั้งสุดท้ายที่แม่เรียกพยาบาลคือ แม่ไม่ไหวแล้วถึงขั้นเอามือตีเตียงดังๆหลายทีเลย คือมันตีไปเอง ตอนนั้นคือไม่ไหวจริงๆ อั้นไม่ไหวแล้ว มันจะเบ่งแล้ว พยาบาลจึงเอารถเข็นมาให้นั่งแล้วพาไปห้องคลอด

》》พอถึงห้องคลอด ต้องเดินขึ้นเตียงขาหยั่ง จังหวะนั้นลมเบ่งก็มาอีกรอบ แม่แทบก้าวขาขึ้นเตียงไม่ไหว พอขึ้นเตียงแล้วถึงจังหวะหมอบอกให้เบ่ง แม่ก็เบ่ง พยายามเบ่งแต่ไม่ออก ทั้งหมอและพยาบาลก็ช่วยกันพูดใส่ว่าเบ่งสิแม่ แต่แม่ก็เบ่งไม่ออก จนในที่สุดพยาบาลต้องมาช่วยกดท้อง ลูกถึงออกมาได้ พยาบาลขานเวลาคลอด พอแม่ได้ยินเสียงลูกร้องก็โล่งใจว่าลูกปลอดภัย จากนั้นหมอก็เอาลูกมาวางบนหน้าท้องแล้วบอกให้แม่ดูสิว่าลูกผู้หญิงหรือผู้ชาย จากนั้นก็เอาลูกไปทำความสะอาด

》》ส่วนแม่หลังคลอดเสร็จ หมอก็มาเย็บแผลที่กรีดปากช่องคลอดให้ ซึ่งใช้เวลาเย็บเกือบชั่วโมง หลังเย็บเสร็จ แม่ก็ย้ายมายังเตียงแรกตอนก่อนคลอด มีอาหารเป็นโจ๊ก กับน้ำแดง และน้ำเปล่า เตรียมไว้ให้ แม่ก็กินเลยด้วยความหิวเพราะก่อนมาคลอดยังไม่ได้กินอะไรเลย หลังจากกินเสร็จแม่ก็นอนพัก ไม่นานพยาบาลก็มาดูแผลฝีเย็บให้ แต่พยาบาลบอกหมอว่ามีบางจุดที่ต้องเย็บเพิ่มหน่อย แม่จึงถูกย้ายไปเย็บแผลเพิ่มอีกรอบ🫨ก่อนเย็บหมอฉีดยาชาให้แต่แม่ก็ยังมีความรู้สึกเจ็บอยู่ดีตอนเย็บแต่พอทนได้ (เพราะคงไม่มีอะไรเจ็บเท่ากับตอนคลอดอีกแล้ว🤣) หลังเย็บแผลรอบสองเสร็จ แม่ก็ถูกพาไปยังห้องพิเศษที่จองไว้ โดยพยาบาลบอกว่าเดี๋ยวจะพาลูกมาส่งทีหลัง

#คลอดลูกธรรมชาติ #คลอดลูกเอง #คลอดลูกครั้งแรก #คุณแม่มือใหม่ #คุณแม่ป้ายแดง