แชร์ประสบการณ์ฝึกงานที่โรงงาน ฉบับสาววิศวะท่านหนึ่ง✨💕

เราเรียนวิศวะเครื่องมือบางมด เดาว่าเป็นสาขาที่พูดถึงแล้วทุกคนงงแน่นอน

งั้นขอเกริ่นถึงสาขาตัวเองก่อน วิศวะเครื่องมือหรือจริงๆมออื่นอาจรู้จักในชื่อวิศวะโลหการ

มันคล้ายๆนะ เรียนเกี่ยวกับโลหะ แต่เครื่องมือจะเกี่ยวกับแม่พิมพ์ หรือกระบวนการต่างๆเกี่ยวกับโลหะ ประมาณนั้น

เราเลยมาฝึกงานที่โรงงานผลิตชิ้นส่วนโลหะค่ะทุกโคนนน

บริษัทเราจะผลิตชิ้นส่วนพรีซิชั่น และมีผลิตเครื่องมือแพทย์ด้วย

แต่ในส่วนของ Plant เรา เราจะผลิตชิ้นส่วนพรีซิชั่นที่ใช้เครื่อง CNC

งงอีก CNC คืออะไร มันคือเครื่องกัดกลึงโลหะแบบอัตโนมัติ เพราะเราใช้โปรแกรมป้อนคำสั่งมัน ไม่ได้ทำ manual นั่นเอง

เกริ่นพอประมาณ เรามาพูดถึงการฝึกงานของเรากันดีกว่า

สิ่งแรกที่รู้สึกชัดเจนหลังจากฝึกงานไปสักพักคือคิดถึงครอบครัว ฮือๆ เพราะมาฝึกไกลบ้านต้องอยู่หอ ได้กลับแค่เสาร์อาทิตย์

แรกๆเรานอนร้องไห้เกือบทุกวัน เพราะยังปรับตัวไม่ได้ ทุกอย่างใหม่มาก แล้วพี่ๆทุกคนก็ดูงานยุ่งมาก เราดูจะเข้าไปเกะกะเค้าสุดๆ

แรกๆก็เลยไม่ค่อยได้ทำอะไร ได้ทำพวกงานที่อินเทิร์นทำ เช่น ปริ้นงาน ตัดกระดาษ (แบบว่าวิศวกรตัดกระดาษอ่ะ แรกๆก็คือเศร้านะ)

แต่อยูานานไปพี่ๆก็เริ่มป้อนงาน เราก็เริ่มปรับตัว ก็มีงานวิศวะให้ทำมากขึ้น ก็เริ่มแฮปปี้ จนกระทั่ง!!

ติดโควิดจ่ะแม่ หายไปสองอาทิตย์เลย กลับมาอีกทีก็ต้องมาจูนใหม่

แต่ไม่เป็นไร เรามันเก่งมาก กลับมาก็ตั้งใจทำงานมาก บวกกับอินเทิร์นรุ่นเก่าๆเริ่มทยอยออก งานก็เลยมีมากขึ้น

งานมากขึ้น ความกดดันก็มากขึ้น สิ่งที่ไม่อยากเจอก็ต้องเจอ คือการโดนหัวหน้ากดดัน โดนดุ ร้องไห้เลยแงๆ

แต่มันคือการเรียนรู้ สู้ต่อไปทุกคน

จนตอนนี้ก็ยังฝึกไม่จบนะ เราเหลืออีก 3 เดือน

ก็หวังว่ามันจะออกมาดีและเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังฝึกงานอยู่ด้วยเหมือนกัน มาสู้กันนะคะทุกคน!

สุดท้ายสิ่งที่สาววิศวะเรารับมือในการทำงาน คือผู้ชายค่ะ

อย่าไปกลัว เราเป็นเด็ก เราเป็นผู้หญิงก็จริง โดนแซวบ้าง แต่สู้ไปค่ะพส ยิ้มสู้! ยิ้มเท่านั้นที่ทำให้ทุกคนเอ็นดู5555555

#รีวิวฝึกงาน #เด็กฝึกงาน #ฝึกงาน #ชีวิตมหาลัย