แชร์ประสบการณ์|คลอดธรรมชาติในวัย18ปี✨

สวัสดีค่ะ เราชื่อแม่วาว่า😅 ตอนนี้พึ่งจะก้าวเข้าเข้าปีที่19 ปี เราท้องตอน 17 ย่าง 18 ตอนที่ตรวจเจอสารภาพว่ากลัวแม่ตัดออกจากกองมรดกสุดๆเลยค่ะ แต่ความเป็นจริง แม่ยอมรับและเข้าใจต่างจากที่คิดไว้เยอะเลยค่ะแถมดูแลเราดีมากๆตลอดการอุ้มท้องจนคลอด เราอุ้มท้องจนครบกำหนดค่ะ✨ กำหนดคลอด 14 มิ.ย น้องออก 14 เป๊ะเลย เดี๋ยวจะมาเล่าประสบการณ์คลอดให้ฟังนะคะสำหรับคุณแม่ที่ใกล้คลอด บอกเลยว่าไม่มีอะไรน่ากลัวค่ะถ้าผ่านมันไปได้จิบๆเลย! เทียบกับการเลี้ยงลูก55555

เริ่มแรกเรามีอาการเจ็บท้องเตือนมาตั้งแต่วันที่12แค่ปวดในระดับที่รับได้และไม่มีอาการผิดปกติอื่นร่วมลูกดิ้นดี วันที่13 ปวดถี่ทุก5-7 นาที แต่รับได้ พี่ๆให้ไปหาหมอแต่เห็นใครไปก็ได้กลับบ้านมาซะหมดเรากลัวเสียเที่ยว พอไปแน่นอนค่ะ “กลับ” เราได้ใส่อุปกรณ์ฟังเสียงอะไรสักอย่างรัดบริเวณหน้าท้อง และหมอก็มาล้วงๆ แล้วบอกเราว่า “ท้องผูกกลับบ้านได้” ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เราทำธุระปกติไม่ได้มีอาการท้องผูกเลย เลยกลับบ้าน แต่แล้ว⁉️วินาทีหรรษาก็ได้เริ่มขึ้นหลังจากกลับจากโรงบาล อาการเจ็บท้องเริ่มถี่และทวีคูณความปวดขึ้น2-3ระดับจนเรานอนไม่หลับแต่ก็กัดปากผ่านตี4-5ไปจน7โมง ไม่ไหวแล้ว!จนต้องลุกมานั่งเป่าปากปวดจนเดินงอเป็นกุ้งแต่มูก🩸ไม่มีนะคะ ดังนั้นแม่ๆไม่ต้องรอมีมูกนะคะร่างกายคนเราไม่เหมือนกันไปหาหมอดีที่สุดเพื่อความปลอดภัยของลูกนะคะ พอ7โมงพ่อแม่เอารถมารับเรามุ่งหน้าไปโรงพยาบาลเลยค่ะพอไปถึงก็มีคนเข็นเราไปห้องคลอด ถามว่าเราปวดไหมปวดค่ะแต่พอไปถึงโรงบาลกลับตื่นเต้นแทนลืมปวด5555 ทั้งชีวิตไม่เคยเข้าโรงพยาบาลเลยแม้แต่ครั้งเดียวไม่เคยผ่าตัดไม่เคยใส่สายน้ำเกลือ เราตั้งใจจะคลอดเองค่ะ เหตุผลไม่มีอะไรมากค่ะ ประหยัดก่อน😅 พอไปถึงหน้าห้องรอคลอดใจเต้นตุ๊บๆๆ!!!! ตอนนั้นเตียงก็เต็ม คุณหมอก็ให้เราถอดกก.แล้วคุมผ้าแล้วล้วงมือเข้ามาแล้วบอกเราว่า “4เซนแล้วนะคะคุณแม่ทำไมพึ่งมา” เอ้าาาาาา แล้วหมอก็ให้เราไปแจ้งญาติว่าได้แอดมิทนอนรอคลอดที่โรงพยาบาล เราก็ยังเดินชิวเลยค่ะ5555 แล้วเขาก็ให้ชุดมาเปลี่ยนพอเปลี่ยนเสร็จเราก็ไปที่เตียงตรวจโควิดแล้วก็เจาะสายน้ำเกลือครั้งแรกในชีวิต เจ็บจี๊ดๆ แล้วหมอก็จะชักประวัติเราให้เซ็นเอกสาร ระหว่างนั้นก็ป๊วดปวด บิดไส้บิดพุงไปหมด จะมีเครื่องวัดการบีบตัวมดลูกแล้วก็ฟังเสียงหัวใจลูก เราก็พยายามโฟกัสเสียงหัวใจลูก เล่นโทรศัพท์ บางทีปวดจนสะดุ้งกุมขมับเลยค่ะแรกๆก็นอนชิวอยู่หรอกหลังๆเริ่มแฉะๆมีมูก🩸ไหลค่ะคงเป็นเพราะเปิดกว้างขึ้น ความปวดก็มากขึ้น ภายในห้องมีเสียงครวญครางจากแม่ๆคนอื่นๆ เราพยายามทำตัวผ่อนคลายค่ะอย่าโฟกัสคิดแค่ว่ายิ่งเครียดยิ่งแย่ เลยไม่ร้องสักแอ๊ะจนหมอต้องตะโกนชื่อถามหาคิดว่าสลบไปแล้วเห็นเงียบๆ ในห้องหมอและพยาบาลค่อนข้างเอ็นเตอร์เทนเก่งค่ะ55555ไม่เครียดๆ หมอแซวว่า“วาว่าหนู18เองนะลูกไม่ร้องเลยเงียบมากเก่งมาก หมออนุญาตให้มีอีกคน” พักก่อนนะคะคนนี้ยังไม่ไหวเลย! ความจริงก็อยากจะร้องกรี๊ดออกมาอยู่หรอกค่ะแต่แม่เคยบอกว่าใครร้องโดนด่าทุกราย เลยเงียบนอนสงบปากสงบคำ จนผ่านไปไม่นานเลยค่ะหมอเห็นเราเงียบนานเกินเลยมาล้วงอีกที ปรากฏว่า 8เซน! หมอบอกว่ามาไวไปไวมั้งเนี่ยมาหลังคนอื่นแต่เปิดเร็ว เลยเข็นเราไปห้องคลอดจัดแจงท่าให้เรานอนขาพาดอ้าขาหน้าประตูเลย;-;ใครเดินผ่านไปผ่านมาก็เห็น โอ็ยสู555555อายเดะนิ ปิดม่านแหน่ แต่ตอนนั้นปวดท่าเดียวค่ะไม่มีเวลาอายแล้ว แต่มดลูกไม่เปิดเพิ่มสักทีจน1-2ชม คนอื่นเข้ามาคลอดแล้ว ไปแล้วเรานอนจนจะแห้งคาเตียง หมอมาล้วงแล้วบอกว่า9เซนแล้วนะคลอดได้สบาย แต่ต้องรอ10เซนไงหมอพูดให้ความหวังอ่ะอยากออกแล้วตอนนั้นเจ็บไปหมด โดนเจาะถุงน้ำคร่ำเพราะไม่ยอมแตกสักที ไปๆมาๆนอนจนจะ5-6ชม รวมๆแล้วปวดมา2วันกับอีก10กว่าชม. หมอก็ใส่เร่งคลอด โอ้โหอันนี้ของแทร่ ปวดมากกกกกกปวดจนจะตายมีอยู่จริงค่ะ จากไม่ร้องบอกเลยว่าร้องเสียงหลงค่ะ ขยุ้มหัวจนหัวฟูมันปวดจนไม่รู้จะไปลงที่ไหน จนเรียกพยาบาล เขาก็กินมะม่วงเล่นตต.อยู่โอ้ย5555อายนะมากินมะม่วงยืนจ้องจิมิเรา ผ่านไปไม่นานหมอก็บอกว่านานแล้วมาช่วยกันๆ คนมารุมอยู่5-6คน หมอดึงๆล้วงๆให้บอกว่ามีลมเบ่งก็เบ่งเลยนะ ซึ่งไม่รู้ลมเบ่งคืออะไรเลยยยย ตอนนั้นเขาให้เบ่งก็เบ่ง วิธีเบ่งคือเหมือนเราเบ่งอึเลยทุกคนไม่ต้องอายนะคะเราก็ก็อาย55555แต่เขามีประสบการณ์กันแล้วค่ะพยายามเบ่งเก็บเสียงนะคะออกเสียงมันแย่งแรง ก่อนคลอดเราศึกษาวิธีเบ่งเรียบร้อยเลยไม่ยากเท่าไหร่เรากลั้นใจเบ่งอยู่3-4รอบยาวๆจนลมจะหมดก็คลอดเรียบร้อย ลูกสาวนน.3,080 แบกแก้มมาเยอะเกิน สู้ไหวค่ะเย้! พอลูกคลอดก็จำได้คร่าวๆตอนลูกคลอดไม่ได้โล่งนะคะแต่ตอนที่เอารกออกคือที่!!!สุดดดดมากกก แบบ ฟู่วเกิดใหม่จริงๆ แล้วก็ฉีดยาชาเจ็บกว่าคลอดอีก!!!55555 เย็บด้วย รู้สึกแต่ไม่เท่าไหร่คือแบบทำหน้าชินเลยเพราะไม่มีอะไรจะเสียแล้ว เจ็บทีเดียวให้มันจบ! หลังจากนั้นเราก็หันไปดูลูกไม่ได้เห็นหน้าเลยดูไม่ทันเห็นแต่มือแดงๆตีนแดงๆชูแง้วๆอยู่ หมอบอกน้ำคร่ำเราสะอาดมากลูกไม่มีไขเลยผมดกด้วย ไม่รู้เพราะกินนมกับน้ำมะพร้าวเยอะรึเปล่า ส่วนผมน่าจะได้พ่อแม่ล้วน เพราะตอนท้องกินชูรสฉ่ำยำเอ่ยส้มตำ ฉ่ำสุด ดังนั้นกินๆไปเถอะแม่ลูกคลอดหาเวลากินข้าวคลุกน้ำปลายังยากเลย55555 หลังจากนั้นก็นอนพักบนเตียงคลอดหมอให้ตั้งหลักพอหมอให้เปลี่ยนไปนอนเตียงเดิมที่รอคลอดเราก็ลุกปุ๊บปั๊บเดินไปเองเลย5555หมอห้ามไม่ทันได้ยินแต่เดี๋ยวเป็นลมนะแม่ไม่รู้ไม่สนแล้ว เจ็บทั้งตัวนอนดีกว่า เราก็ทำการนอนพักแล้วอีกอย่างที่เรากลัวกว่าคลอดคือการฉี่!!!ดันปวดตอนพึ่งคลอด ฉันจะเครซี่ค่ะ! คือค่อยๆหยอด แสบๆแปลกๆยาชาเริ่มหมดเท่านั้นนั่งนอนปกติไม่ได้อีกต่อไป เลอะฉ่ำ เปลี่ยนผ้า100รอบ เอาไปเยอะๆนะแม่ใส่แบบกก.ดีตรงไม่เจ็บเท่าไหร่แต่เจ็บเวลาเดิน เรานอนพักอยู่2ชมและก็ย้ายไปห้องพิเศษที่แม่กับแฟนเตรียมจองไว้ ระหว่าง2ชมนั้นวินาทีที่เจอหน้าลูกครั้งแรกคือหมอให้เข้าเต้าเพราะนางเป็นคนเดียวที่กินนมออนเดียวไม่อิ่ม!เจอครั้งแรกไม่ใช่ฟิวในหนังเลยแบบร้องไห้ไรงี้ คิดแค่ นี่หรอลูกเราคนที่เราอุ้มมา9เดือนไม่คุ้นเลย;-; มาคลั่งรักเอาตอนได้อุ้มได้ให้นม ดูดแรงมาก!เจ็บไปทั้งร่างกาย5555 ดีที่เราพันธุ์ดีค่ะน้ำนมมาตั้งแต่ท้อง4เดือน กินจนลูกสำลัก;-; สงสารมาก เรากับลูกได้ไปห้องพร้อมกันค่ะเพราะลูกปกติแข็งแรงดีทุกอย่าง คือแรกกับการเลี้ยงลูกบอกเลยว่าหรรษาและหรรษาไม่หยุด555 เดินทั้งคืน เค้าเดินเยอะมากๆ กลับบ้านก็ยังเดินไม่หยุด ไม่ถึงอาทิตย์เราหายเจ็บแล้วมีเจ็บนิดๆ ต่อไปจะมาแชร์ประสบการณ์เลี้ยงเอง24ชม.นะคะแต่ขอไปนอนก่อนลูกนอนแล้ว ตี4 ;-;555ใช่ค่ะดิฉันได้นอน3-4ชม ทุกวัน อิ่มใจฉ่ำสุดๆ ข้าวปลาไม่ค่อยได้กินแต่อ้วนเอาๆ งงมาก ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ🙏🏻❤️ เทคแคร์นะคะแม่ๆ#แม่และเด็ก #คลอดธรรมชาติ #แม่ลูกอ่อน ประสบการณ์