เมื่อเราสูญเสียสัตว์เลี้ยงที่เรารัก..

สวัสดีค่ะ เราทำใจอยู่นานมากสำหรับการมาบอกเล่าประสบการณ์การสูญเสียครั้งแรกกับสัตว์เลี้ยงตัวแรกค่ะ 🤍

หลายคนอาจจะเคยผ่านการเลี้ยงสัตว์มาแล้วหรืออาจจะไม่เคยเลี้ยง สิ่งที่คนเลี้ยงสัตว์ไม่อยากเจอเลยคือการที่น้องกลับดาว 💫

เริ่มต้นของเหตุการณ์นี้ เราเลี้ยงน้องมาได้ 2 ปีกว่าๆ น้องเป็นกระต่ายที่น่ารัก ฉลาด และขี้อ้อนมากๆ เราไม่เคยเลี้ยงสัตว์อย่างจริงจัง ทำให้ไม่รู้ว่าสัตว์ทุกตัวก็มีความฉลาดของมันเอง ซึ่งน้องค่อนข้างรู้เรื่องพูดแล้วฟัง เรียกให้มาก็มา ไม่เคยกัดเรา (ยกเว้นตอนหงุดหงิด 1 ครั้งถ้วน) ซึ่งเรารักน้องมาก ก่อนที่เราจะได้เลี้ยงน้อง เราได้ทำการหาข้อมูลการเลี้ยงและอุปกรณ์ต่างๆเพื่อความพร้อม

ช่วงที่น้องอยู่ก็มีซนบ้าง น้องเคยเข้ารพ.มาแล้ว 2 รอบ เนื่องจาก

1. น้องปีนโต๊ะขึ้นไปกินซีเรียล

2. น้องติดใจผักสดทำให้ฟันน้องยาวจนทิ่มเกือบลูกตา

และสิ่งที่เราไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น..

ในวันนั้นน้องได้แอบเข้าไปที่ห้องครัว (ปกติที่บ้านกั้นตลอด) ซึ่งเป็นจังหวะที่คนในบ้านไม่รู้ว่าห้องครัวเปิดอยู่ น้องได้เผลอเข้าไปกินยาดักหนู ทำให้เกิดการจามและไม่ปกติ ทางบ้านเราเลยรีบพาน้องไปส่งรพ. ซึ่งคุณหมอแจ้งว่าไม่สามารถล้างท้องน้องได้เพราะเป็นกระต่าย

วันนั้นเรานั่งทำงานอยู่ที่บริษัทรู้สึกเป็นห่วงมากๆ จึงรีบกลับบ้านหลังจากเลิกงานละไปหาน้องที่รพ.

คุณหมอให้แอดมิดเป็นเวลา 1 สัปดาห์ น้องมีหน้าตาที่ซึม โดยที่มีการให้น้ำเกลืออยู่ เมื่อครบ 1 สัปดาห์แล้วเราจึงพาน้องกลับบ้าน

น้องมีอาการขดตัวตลอดเวลา ไม่นอนยืดตัว และมีรูปร่างผอม ไม่กินหญ้า ซึ่งเราคิดว่าเริ่มผิดปกติ แต่เราก็ยังป้อนยาน้องอยู่ เพราะทางรพ.ให้ป้อนจนกว่าจะหมดและค่อยมารับยาเพิ่ม

เมื่อครบ 7 วันที่ยาน้องหมดเราก็คุยกับที่บ้านว่ากลับจากบริษัทเราจะรีบพาน้องไปหาหมอ

แต่แล้ววันที่ 15 มีนาคม 2567 เวลา 18.00 เราได้รับสายจากที่บ้านว่าน้องมีอาการช๊อค ตอนนั้นเราอยู่บนรฟฟแล้ว จากที่ทำงานถึงบ้านใช้เวลา 40 นาที ในเวลาที่เรารับสายเราอยู่ครึ่งทาง อีก 20 นาทีถึงบ้าน เป็นเวลาที่โคตรบีบหัวใจ เรายืนร้องไห้บนรฟฟ.กลัวว่าน้องจะจากเราไป เมื่อถึงสถานีที่เราต้องลง เราวิ่งสุดแรงเพื่อไปให้ทันน้องอยู่

.

.

.

เมื่อเข้าบ้านไปเราทรุดกับพื้นละร้องไห้ที่ตัวน้องเพราะน้องรอเรามาเกือบชม. หายใจแบบรวยริน เราจึงบอกน้องว่า “พี่มาหาแล้วนะ หนูหลับรึยัง *กอดน้องที่อก* หนูหลับไปได้เลยนะ ไม่ต้องทรมานแล้ว” จากนั้นน้องก็ค่อยๆหลับตาและจากเราไปอย่างสงบ…

.

.

.

ซึ่งน้องได้จากเราไปได้เกือบ 2 เดือนแล้ว หลายคนอาจจะมองว่าเร็วแต่เรามองว่าเรื่องเพิ่งเกิดเมื่อวาน

.

.

.

อาทิตย์แรกเราทำใจอะไรไม่ได้เลย เราพยายามหาหนังสืออ่านและหาอะไรทำ ซึ่งเราก็แนะนำเพื่อนๆไม่ได้มากเกี่ยวกับการทำใจยังไง มีแค่เวลาเท่านั้นที่จะทำให้เพื่อนๆเจ็บน้องลง

.

.

แต่สิ่งที่ทำให้เราเรียนรู้กับเรื่องนี้คือ

1. ยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น

2. อย่าโทษตัวเอง (แม้เราจะมีแอบคิดบางที)

3. ให้เวลารักษาใจเราเอง

4. ร้องเมื่ออยากจะร้อง คิดถึงเมื่ออยากคิดถึง หัวเราะเมื่ออยากหัวเราะ

5. อย่าฝืนดึงตัวเองให้เศร้าหากเรากำลังยิ้ม

.

.

นี้อาจจะไม่ได้เป็นคำแนะนำที่ดีอะไร แต่อย่างน้อยเราก็ได้รู้สึก ยอมรับถึงความรู้สึกของตัวเองจริงๆออกมาเมื่อได้รักใครสักคน

.

.

เพื่อนๆที่กำลังเลี้ยงสัตว์เลี้ยงอยู่ อย่าลืมดูแลน้องๆ กอด หอม พูดคุยกับน้องๆทุกวันนะคะ เราไม่มีทางรู้ว่าน้องจะอยู่มอบความสุขให้เราได้นานแค่ไหน แต่สิ่งที่เราทำได้ตอนนี้คือรักเขาให้มากๆค่ะ เพราะความรักที่น้องๆมีให้เราคือรักที่บริสุทธิ์ 💕

#กระต่าย #กระต่ายฮอลแลนด์ลอป #เลี้ยงกระต่าย #ให้กำลังใจตัวเอง🫶💪✌️ #สัตว์เลี้ยงตัวโปรด