ทวงคืนความฝันที่มะเร็งเคยพราก 3

ทวงคืนความฝันที่มะเร็งเคยพราก 3

หลังจากที่ทำคีโมมายาวนานตั้งแต่ปลายเดือนกรกฎาคม 2565 จนถึง กลางเดือนมกราคม 2566 ใช้เวลา 6 เดือน ในการรักษาตัว ทำคีโม 12 รอบ ฉีดยา เจาะเลือด น่าจะมากกว่า 100 เข็มที่แทงเข้าไปที่ผิวหนัง จากการป่วยด้วยโรคมะเร็งต่อมน้ำเหลือง ระยะที่ 4b ที่ลุกลามไปที่ปอด ตับ ม้าม และไขกระดูก ก็ได้เวลาทวงคืนความฝันของมะเร็งที่พรากเราไป

ช่วงที่รักษาดูแลตัวเองดีมาก โปรตีนไม่ขาดเลยทุกมื้อ สารอาหารครบ 5 หมู่ และควบคุมน้ำหนักให้พอดี จากครั้งแรกๆที่ให้คีโมไม่ได้เพราะค่าเลือดไม่ผ่าน 6 ครั้งหลังผ่านตลอด และน้ำหนักจาก 44 ในตอนแรก ก็ขึ้นมาที่ เกือบๆ 60 กิโลกรัม

สภาพจิตใจ จากที่เคยคิดว่าต้องตุยแน่ๆก็เริ่มที่จะมีความหวัง และกำลังใจที่ได้รับจากคนรอบข้าง ความหวังดีจากทุกคน ก็มาช่วยฮีลให้ใจชื้น บางคนไม่สะดวกมาก็ส่งกระเช้ามาเยี่ยม สี่เดือนแรกแทบไม่ต้องซื้อเอนชัวร์กินเอง

ร่างกายโดยรวมดูดีขึ้นมากหลังจากรักษาครั้งแรก จากที่อ่อนแรงก็เริ่มมีกำลัง ผิวพรรณต่างๆก็ฟื้นคืนสภาพ มีเพียงรอยผิวคล้ำจากยาเคมีบำบัดที่รักษายาก ขาที่เคยชาขึ้นมาถึงเอวก็เริ่มลดน้อย จนเหลือเพียงชาแค่ปลายขา มีแรงยกของ ได้เดินออกกำลังกายเล็กๆน้อย

เมื่อประเมินสภาพโดยรวมและร่างกายตัวเองแล้ว คิดอย่างเดียวว่า

“ไม่ว่าอนาคตอะไรจะเกิดขึ้น จะไปต่อไม่ได้ กลับมาเป็นซ้ำ ก็จะไม่เสียใจ เพราะได้ทำตามความฝันที่อยากทำแล้ว”

และแล้วก็ถึงวันที่ต้องทำคีโมเข็มสุดท้าย พอผลเลือดผ่านหมอให้ทำคีโมได้ และได้ทำคีโม ก็จองตั๋วทันที หลังจากวันที่ฉีดยากระตุ้นเม็ดเลือดขาวเสร็จก็บิน

สำหรับญี่ปุ่นแล้ว ไม่ว่าจะไปกี่ครั้งก็ยังชอบไป หลงรักมาก ไปแบบกระชั้นชิดทั้งที่เงินมีน้อย เป็นฤดูหนาวและไม่มั่นใจว่าจะเจอคุณฟูจิไหม การจองครั้งนั้นเลยจองแบบต่อเครื่องที่มนิลา ประหยัดเงินในกระเป๋าไปอีก ประเทศนี้มีความปลอดภัยสูง ทำให้ไม่ค่อยกลัวถ้าจะต้องเดินทางมาหลังจากรักษาโรคเสร็จ

ความโชคดีของทริปนี้คือ เพื่อนสนิทก็ไปช่วงนั้นพอดีเลยนัดเจอกันที่โตเกียว

เสื้อผ้าต่างๆก็ไม่ได้ซื้อใหม่เพราะไม่ทันเตรียมก็เอาชุดกันหนาวแบบที่มีไป

สิ่งที่สำคัญที่ขาดไม่ได้เบยคือประกันการเกิดทาง เพราะผู้ป่วยที่ทำเคมีบำบัดคือล้มไม่ได้ ถ้ากระดูกแตกคือซวย

และแล้วก็ถึงวันเดินทาง ตื่นเต้นมากจนนอนไม่หลับ พอเครื่องแลนดิ้งที่ฮาเนดะ คือร้องไห้เลย ขำตัวเองหนักมาก ไม่คิดเลยนะว่าสภาพเมื่อ 6 เดือนที่แล้วจนถึงวันนี้ จะพาตัวเองมาถึงญี่ปุ่นได้ ประเทศที่อยากมาก่อนที่สักวันจะต้องจากไป

ร้องไห้อีกครั้งคือวันที่ไปเจดีย์แดงชูเรโตะ คุณฟูจิมักจะเล่นซ่อนแอบแต่วันนี้คุณมาพบผม คิดถึงคุณมากนะ และไม่คิดว่าจะได้เจอกันอีกครั้ง ขอฝากลมหายใจของผมที่มาถึงที่นี่ พัดลอยไปหาคุณ ให้รู้ว่าผมมาเยี่ยม

ทริปครั้งนี้เป็นทริปเบาๆ เดินทางเรื่อยๆ ให้เวลากับตัวเอง และไม่ได้ไปไหนมาก และให้รู้ว่าฉันกลับมาแล้ว มาเอาความฝันของฉันคืน

ช่วงที่เดินเล่นริมแม่น้ำสุมิดะ เพลินกับดอกบ๊วยและกลิ่นหอมอ่อนๆมาก ถ้าถามว่าดอกไม้ที่ชอบคืออะไร ก็คงจะตอบดอกบ๊วย

“แม้สภาพอากาศจะเลวร้าย ดอกบ๊วยก็ยังเบ่งบานและส่งกลิ่นหอม”

หลังจากที่ทำความฝันสำเร็จ ก็ดีใจนะ ดีใจมาก ถ้าตัดใจและไม่สู้ตั้งแต่วันนั้น คงไม่มีเราที่เป็นเราในวันนี้ ถึงมะเร็งจะพรากหลายอย่างไป แต่วันนี้มาขอทวงคืน

ช่วงอยู่โรงพยาบาลจะคิดเสมอว่า

“มั่นใจในการรักษาของหมอ และศรัทธาในตัวของเราเอง“ แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น

ขอจบเรื่องนี้ไว้เท่านี้นะครับ เรื่องเล่าเส้นทางของการป่วยและรักษายังอีกยาวไกล ยังมีเรื่องเล่าอีกเยอะ ผมเพิ่งหัดใช้แอปนี้ ฝากกดติดตามเป็นเพื่อนกันด้วย แวะมาคุยทักทายกันได้ครับ สวัสดีครับ

#มะเร็งต่อมน้ำเหลือง #ผู้ป่วยโรคมะเร็งระยะที่4 #มะเร็ง #Cancer #Lymphoma

#แชร์ประสบการณ์สุขภาพ #ประสบการณ์เจ็บป่วย