แชร์ประสบการณ์ขับรถชน+วิธีรักษาแผลใจ ♡🥹

เรื่องนี้เกิดขึ้นตอนช่วงปี 63 นิสชินกำลังขับรถจากบ้านมุ่งหน้าไปมหาวิทยาลัย ซึ่งปกติขับไปกลับทุกวันอยู่แล้ว แล้วขับเส้นทางนี้จนชิน ในเช้าวันนั้นนิสชินนอนน้อยมาก แล้วตื่นสาย รีบมาก ลนมาก แต่งหน้าไม่ทัน เลยตั้งใจจะทำเหมือนทุกครั้ง คือแต่งหน้าบนรถ….😔

.

และแล้วความไม่มีสติ นิสัยขับรถเร็วของเรา ความประมาท ความมั่นใจเกินไปว่าฉันเอาอยู่ ฉันแต่งหน้าไปขับรถไปได้ แต่ในตอนนั้นมันไม่ทันแล้ว นิสชินขับมาด้วยความเร็วเกือบ 120 มาเห็นภาพว่าจะชนตอน 5 เมตรสุดท้าย แล้วมันก็ตู้ม😣 ยับค่ะ ชนดังมาก เสียงเบรคมันยังดังก้องอยู่ในหัว ดีที่ไม่ได้บาดเจ็บอะไรมาก แค่ช้ำๆนิดหน่อย กับปวดคอมากๆขยับไม่ได้ เพราะกระแทกเด้งไปมาถึง 2 ครั้ง กว่ารถจะหยุดอยู่ แต่ที่โชคดีกว่าคือเราคาดเข็มขัด ที่หน้าอกเราเป็นรอยเข็มขัดคาดยาวเลย ถ้าตอนนั้นไม่คาด คิดว่าตัวคงจะได้พุ่งทะลุกระจกแน่ๆ

.

➡️หลังจากเหตุการณ์นั้นเรานั่งรถไม่ได้เลย ขนาดเป็นแค่คนนั่ง ยังร้องไห้ไม่หยุด เป็นแบบนี้ไปหลายอาทิตย์ เราไม่เคยเจอ ไม่เคยต้องจัดการความรู้สึกแบบนี้ โทษตัวเองซ้ำๆ กลัวการนั่งรถไปเลย

.

💕🌈แต่เราผ่านมาได้แล้วค่อยๆดีขึ้นเรื่อยๆจากคนข้างๆค่ะ คุณพ่อกับคุณแม่จะให้กำลังใจเราตลอด ตั้งแต่ตอนที่ชนเค้าไม่ดุเราเลย ได้แต่ปลอบเราว่ามันผ่านไปแล้ว ทุกอย่างมันซ่อมได้ พังก็ซ่อม แป๊บเดียวเดี๋ยวรถก็ซ่อมเสร็จแล้ว จับมือแล้วกอดให้กำลังใจเราทุกครั้งที่ต้องนั่งรถ

.

🌈เพื่อนๆเป็นอีกอย่างที่ช่วยให้เราดีขึ้น ให้กำลังใจเราตั้งแต่วันแรก นั่งรถไปนู่นนี่เป็นเพื่อน ไม่ให้เราต้องแพนิคนั่งรถไปคนเดียว จนเราค่อยๆนั่งรถแท็กซี่ไปไหนมาไหนเองได้ค่ะ

.

วันที่รถซ่อมเสร็จ เราไม่กล้าขับเลย ภาพยังวนอยู่ซ้ำๆ จนทำใจฮึบแล้วบอกกับตัวเองตลอดว่าค่อยๆขับ อย่าประมาท มีสติ ขับช้าๆไม่ต้องรีบ เราเริ่มค่อยๆขับวนในซอยหมู่บ้านก่อน ขับซอยที่เราคุ้นชินที่สุด ลองจากระยะทางสั้นๆ ต้องลองเผชิญหน้ากับมัน ถ้าไม่ลองเราก็จะกลัวตลอดไป👍

.

หลังจากนั้นเราค่อยๆลองขับออกถนนใหญ่ มีจังหวะวูบแบบภาพเหตุการณ์จู่ๆก็เข้ามาบ้าง มีร้องไห้บ้างตอนขับ แต่ถ้าเราเริ่มร้องไห้เมื่อไหร่จะรีบจอดแวะปั๊มที่ใกล้ที่สุดเลยค่ะ แล้วตั้งสติใหม่ มีบางครั้งที่โทรหาเพื่อนบ้าง

.

จนในที่สุดเราก็ค่อยๆดีขึ้นจนสามารถขับเส้นทางเดิมๆ จากบ้านไปมหาลัยได้แล้ว แต่เวลาที่ขับผ่านจุดที่เกิดเหตุยังมีภาพนั้นเข้ามาอยู่เป็นปี เรายังไม่กล้าขับออกนอกเส้นทางไปไหน แต่ทุกอย่างมันต้องค่อยๆค่ะ

.

📍แฟนเราเริ่มพาเรานั่งรถไปสถานที่ใหม่ๆ สอนเราใหม่หมดตั้งแต่แนวคิดการขับรถ ว่าเราไม่ต้องรีบ ไปที่ใหม่ๆเราไม่ชินเส้นทาง เปิดgoogle map แล้วสอนอ่านmap จากนั้นก็เริ่มลองให้เราขับ แต่เค้าจะนั่งไปด้วยเป็นเพื่อนก่อนให้อุ่นใจ ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ

.

จนในที่สุดตอนนี้ปี 65 เกือบครบ 2 ปีแล้วตั้งแต่ที่รถชนวันนั้น เราสามารถขับรถเป็นปกติได้แล้ว สามารถขับไปสถานที่ใหม่ๆได้ด้วยตัวเอง แต่สิ่งที่ได้มาคือขับช้าลงมาก ไม่เกิน 90 ไม่ประมาท เผื่อเวลาในการขับรถมากยิ่งขึ้นจะได้ไม่ต้องรีบ

.

เราเชื่อว่าที่เราสามารถผ่านเหตุการณ์นี้ไปได้เพราะเรากล้าที่จะเผชิญหน้ากับมัน แล้วค่อยๆเรียนรู้จิตใจตัวเอง เอาเท่าที่ไหว ไม่ไหวก็พัก หาใครซักคนที่ไว้ใจได้ แล้วเล่าความในใจให้เค้าได้ฟัง หาคนขับรถเก่งๆนั่งรถไปเป็นเพื่อน ให้เค้าวิเคราะห์การขับรถของเราให้เราฟังและปรับปรุงแก้ไขตัวเองซะ จะได้ไม่เป็นภาระของคนอื่นบนท้องถนน ทุกสิ่งทุกอย่างต้องใช้เวลา ให้เวลากับตัวเองเยอะๆนะคะ🌈☺️💖

#ติดเทรนด์

#ฮีลใจตัวเอง

#อุบัติเหตุ

#รถชน

#รถ

#แชร์ประสบการณ์