วาฬHz เพราะโดดเดี่ยวเลยต้องเด็ดเดี่ยว

มีอยู่ครั้งนึง ที่เพื่อนเคยถามฉันว่า ถ้าให้เปรียบมันเป็นสัตว์ ฉันมองเห็นมันเป็นสัตว์ชนิดอะไร ตอนนั้นฉันไม่ได้สนใจ และตอบมันแบบส่งๆว่า มินเนียน เวลาผ่านมาจนถึงฉันในค่ำคืนนี้ ที่จู่ๆ ก็นึกถึงคำถามนั้นขึ้นมา และสงสัยว่า ถ้าตัวฉันเป็นสัตว์ ฉันคือสัตว์ชนิดอะไร ฉันคิดอยู่ซักพัก ก็สรุปได้ว่า คงเป็น "วาฬ52Hz" มั้ง

วาฬ52Hz คือวาฬที่มีคลื่นเสียงถึง52Hz ซึ่งมากกว่าวาฬปกติทั่วไปที่มีคลื่นเสียงอยู่ที่12-25Hzเท่านั้น ที่มันเป็นอย่างงั้น เพราะเกิดความผิดปกติจากการข้ามสายพันธ์ ระหว่างวาฬสีน้ำเงิน กับวาฬฟิน สิ่งที่น่าสงสารคือ วาฬ52Hzนั้น ไม่มีเพื่อน ไม่ฝูง และไม่มีวาฬตัวไหนๆเลย รับรู้ถึงการมีอยู่ของมัน เพราะคลื่นเสียงของมันที่สูงเกินกว่าวาฬตัวอื่นๆจะเข้าใจ

ที่ฉันเปรียบตัวเองเป็น วาฬ52Hz เพราะ ในบางครั้ง ฉันก็รู้สึกเหมือนตัวเองโดดเดี่ยว ฉันพยายามจะส่งข้อความออกไป ให้ผู้คนรอบข้างเข้าใจในสิ่งที่ฉันจะสื่อ แต่กับไม่มีใครเข้าใจเลยซักคน ฉันพยายามตะโกนออกมาอย่างสุดเสียง ก็กับไม่มีใครเข้าใจ ถึงแม้เราจะมีคนรอบกายอยู่มากมาย แต่ถ้าไม่มีใครเหมือนเรา เราก็ยังคงรู้สึกเหงาอยู่ตลอดเวลา บางครั้งเราก็คิดว่ามีใครเข้าใจเรา แต่ความเข้าใจนั้นก็ไม่ใช่ความเข้าใจที่สุด มันรู้สึกแย่ทุกครั้งที่ต้องรู้สึกแปลก แตกต่าง เกินกว่าจะมีคนเข้าใจ แต่เราก็ไม่สามารถหวังให้ใครมาเข้าใจได้ หรือขอให้ใครเข้าใจเรา และเราก็ไม่สามารถเปลี่ยนตัวเองเพื่อให้ใครเข้าใจได้ เฉกเช่นวาฬHz ที่มันไม่สามารถเปลี่ยนคลื่นเสียงของมันได้ มันต้องโดดเดี่ยวไปตลอดชั่วชีวิตของมัน ถึงแม้จะมีสัตว์ทะเลต่างๆอยู่รอบตัวมันมากมาย ถ้าเป็นฉันก็คงจะทำตัวให้เด็ดเดี่ยวเข้าไว้ เพราะรู้ว่าจะต้องโดดเดี่ยว บางครั้งเราก็หวังให้มีใครคนนึงได้ยินเสียงเราและเข้าใจเรา พอมีคนมาเข้าใจก็อยากให้เข้าใจไปนานๆ ฉันไม่อยากต้องโดดเดี่ยวแบบวาฬHzเลย แต่ทำไงได้มันคือ "ฉัน" คนแปลกที่ไม่ค่อยมีใครเข้าใจ...