รีวิวชีวิต ฉบับคนแก่เกินวัย

สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อนนะ ชื่อ มิ้นท์ เป็นชื่อดั้งเดิมที่โคตรจะโหล ก็เลยตั้งชื่อใหม่ให้ตัวเองว่า ‘มารีน่า’ มีความอินเตอร์ และยังคงมี “ม” ที่ชวนให้นึกถึงชื่อเก่า🤣

ปัจจุบันอายุ 34 ปี

เป็นมนุษย์เงินเดือนมา 12 ปี ตลอดเวลา 12 ปี มีความเกลียดชีวิตแบบที่ต้องทำตามแพทเทิร์นเดิมซ้ำๆ ทำงานตามเวลาที่องค์กรกำหนด มีกรอบหรือกฎที่จำกัดรูปแบบการทำงานที่ชัดเจน มีรูปแบบการใช้ชีวิตที่ซ้ำซากจำเจกับคนจำนวนมาก แย่งกันกิน แย่งกันใช้ เดินทางในช่วงเวลาเดียวกัน รถไฟฟ้าแน่น บนถนนรถติด

พูดคำว่า..เบื่อ เบื่อ เบื่อ…ซ้ำๆวนไปวนมามาตลอด

อ่านมาหลายบรรทัด ดูจะมีแต่ข้อเสีย แต่ก็ต้องยอมรับว่า ข้อดีมันก็มีเยอะ ไม่งั้นคงไม่ทนมาได้ถึง 12 ปี😂

ในระหว่างการเดินทาง 12 ปี เพิ่งมาลองย้อนนึกถึงความหลัง ว่าอะไรกันนะ ที่ทำให้เรามีแบบทุกวันนี้…

- มีบ้านเดี่ยว 1 หลัง

- มีรถ 2 คัน

- มีคอนโด ติดรถไฟฟ้า 1 ห้อง

- มีชีวิตแบบที่หลายคนอาจจะอยากเป็นบ้าง “ชีวิตสายติดเที่ยว” เที่ยวบ่อย เที่ยวเกือบทุกเดือน เที่ยวไม่หยุด🤣

พอมานั่งคิดทบทวนว่า อะไร ที่ทำให้เรากลายเป็นมนุษย์เงินเดือนที่มีคุณภาพ ได้รับการโปรโมต เงินเดือนขึ้นเยอะกว่าปกติ (ทั้งๆที่ไม่ชอบชีวิตแบบนี้เลยจริงๆ)

สรุปได้เป็นข้อๆดังนี้ค่ะ

1. มี passion (โดยที่ไม่รู้ตัว)

ด้วยความที่ไม่ชอบและอยากจะหลุดพ้นจากชีวิตมนุษย์เงินเดือนนี่แหละ ทำให้เราพยายามหาช่องทางพัฒนาตัวเอง เพื่อไปทำอย่างอื่นอยู่ตลอดเวลา เพราะไม่อยากมีชีวิตแบบรุ่นพี่ที่ออฟฟิศ แก่แล้วก็ยังต้องทน ใช้ชีวิตแบบแก่งแย่งบนท้องถนน และรอคิวยาวๆซื้อข้าวกินตอนกลางวัน เจอทุกวันมันไม่สนุกเลยแก

2. สร้างหนี้ที่จะกลายเป็นทรัพย์สิน ตั้งแต่อายุยังน้อย

ด้วยความที่ ทำงาน 2 ปี(ตอนนั้นอายุ 24) ปุ๊บก็สร้างหนี้ก้อนแรกเลย ด้วยการ Renovate บ้านหลังเดิม สภาพที่ต้องอดทน ฝนตกน้ำท่วมต้องวิดน้ำเป็นประจำทำให้ไม่ยอมทน แต่พอมีหนี้แล้ว ชีวิตมันก็ไปไหนไม่ได้เลยไง จะย้ายงานหรือไปทำอะไรตามที่ใจชอบก็ไม่สามารถทำได้อย่างใจคิด แต่ด้วยสถานการณ์ชีวิตที่มันบังคับแบบนี้แหละ

มั้ง ที่มันสร้างนิสัย อดทน ตั้งใจ และมีความรับผิดชอบให้ตัวเองมาตลอด กลายเป็นเหมือนแบบคนอายุน้อยที่ดูแก่เกินวัยไปมาก

3. พยายามพัฒนาตัวเอง แต่ดันเป็นคนไม่รักการอ่าน

จริงๆทุกคนรู้แหละว่า หนังสือ สามารถเปลี่ยนคนได้ จากโง่เป็นฉลาด จากยากจนเป็นร่ำรวย เพราะมันคือสิ่งที่รวบรวมประสบการณ์จากคนสำเร็จ และช่วยให้เรามี guideline ชีวิต ว่าควรเดินไปทางไหนดี แต่ดันเป็นคนไม่รักการอ่าน ก็เลยบังคับให้ตัวเองฟังคลิปที่มีประโยชน์ ในช่วงเช้าระหว่างการเดินทางมาทำงานที่แสนน่าเบื่อ

ช่องแนะนำ ที่เราฟังเป็นประจำ

1. Boy wisoot

2. CEO Noppakrit

3. Nack siwakorn

ฟังแล้วช่วยปรับทัศนคติตัวเองได้จริงแบบ 1000% เราคิดว่าสาเหตุที่เรายังไม่ล้มเลิกความพยายามไประหว่างทางเสียก่อน เป็นเพราะคลิปเหล่านี้ด้วย

4. พยายามค้นหาตัวเองให้เจอ โดยเริ่มสังเกตุตัวเองจากสิ่งที่ไม่ชอบก่อน

เราเชื่อว่าหลายคนเป็นแบบเรา คือ ไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร ทำอะไรได้บ้าง ควรเริ่มกำหนดชีวิตตัวเองยังไงดี ทุกอย่างดูมืดมนไปหมด

เราเองก็เป็น (ทุกวันนี้ก็ยังเป็นอยู่) เพียงแต่เราเริ่มจากการสำรวจว่าตัวเองไม่ชอบอะไรก่อนเป็นอันดับแรก เช่น ไม่ชอบความวุ่นวาย ตอนขึ้นรถสาธารณะไปทำงาน, ไม่ชอบการรอที่นั่งในโรงอาหารและรอร้านข้าวที่เต็มทุกร้านในตอนเที่ยง พอเราเริ่มสังเกตสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบได้ เราก็จะรู้ว่าเราชอบอะไร สโคปความชอบ ความเป็นตัวเราก็จะค่อยๆชัดขึ้น

ในระหว่างการเดินทาง 12 ปีนั้น เรามีความขี้เกียจ ความไร้วินัย ความท้อ ความสิ้นหวัง ความเหนื่อยล้า ความหดหู่ ความทุกข์ แทรกซึมอยู่ในทุกความพยายาม ทุกอย่างมันไม่ได้ง่าย และวันนี้เราก็ยังเดินไปไม่ถึงจุดหมายที่ตั้งไว้

ได้แต่บอกตัวเองว่า พยายามต่อไป และมีวินัยให้มากขึ้นกว่าเดิม หนทางอีกยาวไกล

แต่ถ้ามองย้อนกลับไป ชีวิตเราก็ถือว่ามาได้ไกลพอสมควร แต่ติดตรงที่มันยังช้าไป

กดดันตัวเองแบบนี้แหละ มันจะช่วยผลักเราได้แรงกว่าวิธีอื่น

แต่ในท้ายที่สุด เวลาพลาด เวลาล้ม ก็อย่าลืมปลอบใจตัวเอง

“เทอเก่งมากแล้ว เทอเดินมาได้ไกลขนาดนี้ เทอคือสุดยอดแล้วนะ”

#มีเรื่องอัปเดต