เมื่อคุณต้องใส่แพมเพิสในวัย 29

สวัสดีค่า วันนี้เราจะมาแชร์ประสบการณ์ที่ต้องใส่แพมเพิสหลังผ่าตัดกระดูกสันหลังคด

เราไม่เคยคิดมาก่อนเลย ว่าจะได้ใส่แพมเพิสตอนอายุ 29 เนี่ย ไม่มีความคิดนี้ในหัวเลย

เข้าใจแค่ว่าใส่สายสวนฉี่จนถึงวันกลับบ้าน เดี๋ยวก็ลุกไปเข้าห้องน้ำเองได้ และก็คิดว่านอนโรงพยาบาลไม่กี่วันคงไม่ถ่าย แค่นั้นคือจบ

เรามารู้ช่วงนอนพักฟื้นหลังจากผ่าตัดเรียบร้อยแล้วว่าไม่ใช่อย่างที่คิดค่า มันต้องใส่แพมเพิสด้วย

พอเอาเข้าจริงๆ คือพีค เราต้องใช้แพมเพิสตั้งแต่คืนวันที่ 5 ของการนอนโรงพยาบาล

เพราะเราท้องอืดและบวมจากยาแก้ปวด หมอสั่งใช้ยาสวน 💩 และยาระบาย เงิบเลยสิคะ

เราขอพยาบาลว่าไม่ทำได้ไหม ทำแล้วจะลุกไปห้องน้ำได้หรอคะ พยาบาลบอกว่าใครให้ลุก เค้าให้ใส่แพมเพิส นอนสบายๆ เดี๋ยวมาเปลี่ยนให้ นั่นละค่ะเงิบแรกของเรา เราไม่อยากใส่ อาย รู้สึกเป็นภาระของพยาบาล แต่สุดท้ายก็ต้องจำใจยอมเพราะท้องบวมมากๆ

แพมเพิสชิ้นแรกของเรา คือยืมของคุณป้าเตียงข้างๆค่ะ เพราะหมดเวลาเยี่ยมแล้ว แพมเพิสเราก็ไม่มี (ถ่าย 1 ที เปลี่ยน 1 ชิ้นค่ะ)

ความพีคลากไปถึงวันที่ 6 ช่วงเช้าก็ยังเยี่ยมไม่ได้ เราท้องใส่ปั่นป่วนและไม่มีแพมเพิสใช้ ยืมของคุณป้าอีกรอบ

รอว่าเมื่อไหร่จะเที่ยง แม่จะได้เอาแพมเพิสมาให้ เพราะของคุณป้าเค้าก็จะไม่พอใช้แล้ว นั่นละค่ะพี้คคคคคค

หลังจากแม่ซื้อแพมเพิสมาให้ แบ่งคืนคุณป้าไปประมาณ 5 ชิ้น ตัวเราเองเนี่ยก็เปลี่ยนแพมเพิสทั้งวัน 😭

หลังจากไม่ถ่ายท้องแล้วก็คิดว่าอ่ะรอดแล้ว สรุปว่าวันที่ 8 คุณหมอจะให้ถอดสายสวนฉี่ออก

เพราะว่าถ้าใส่สายสวนฉี่นานไป มันจะติดเชื้อได้ และจะต้องฝึกเดินแล้ว สายมันเกะกะ

ฝึกเดินไม่ได้หมายความว่าจะลุกได้เดินคล่อง มันมึนหัวค่ะ และลุกเองไม่ได้ด้วยต้องมีคนประคองช่วย นั่นก็คือลุกไปห้องน้ำเองไม่ได้ และยกก้นให้เอากระโถนมาให้ก็ไม่ได้เช่นกัน เพราะเราผ่าทั้งหลังเลย ขยับตัวลำบาก

แพมเพิสกลายเป็นสิ่งจำเป็นที่ขาดไม่ได้เลย หลังจากเอาสายสวนออกพยาบาลบอกว่าต้องฉี่เองให้ได้ภายใน 6 ชั่วโมง ถ้าไม่ฉี่จะต้องโดนสวนใหม่ กลัวค่ะไม่อยากโดนสวนอีกรอบ โชคดีที่เราฉี่ได้เองภายใน 6 ชั่วโมง แต่กลายเป็นว่าเราอั้นฉี่ไม่ได้ ควบคุมก็ไม่ได้

รู้สึกปวดฉี่ตลอดเวลา ทั้งๆ ที่กินน้ำนิดเดียว เราลองนับคือจะฉี่ได้ประมาณ 5 - 6 ครั้ง ถึงควรเปลี่ยน 1 ชิ้นค่ะ เราฉี่ตลอดเวลา เปลี่ยนวันละหลายชิ้นมาก เวลาที่เราจำได้ว่าเรียกพยาบาลให้มาช่วยเปลี่ยนแพมเพิส คือ ตี 5, 8 โมงเช้า, 11 โมงเช้า, บ่าย 2 โมง, 4 โมงเย็น, 2 ทุ่ม, เที่ยงคืน, ตี 2 ประมาณนี้ค่ะ ใช้เปลืองมาก ที่แม่เตรียมไว้ไม่พอใช้ จนต้องไปขอยืมจากคนไข้เตียงรอบๆ ก่อน เพราะกว่าแม่จะขี้นมาเยี่ยมได้ คือ เที่ยง แล้วช่วงเช้าที่กะไว้ว่ามันเหลือพอใช้ สรุปเราใช้หมดไม่เหลือเลย แงงงงงงง

ความรู้สึกแรกของการใส่แพมเพิสตอนอายุ 29 เป็นความรู้สึกที่แย่ และอับอายมาก เพราะไม่คิดว่าจะต้องมาทำอะไรแบบนี้ ไม่ได้เตรียมใจไว้ก่อน แต่ก็ทำให้เข้าใจว่าตอนเป็นเด็กใส่แพมเพิสมันคงเป็นแบบนี้มั้ง และก็เริ่มเข้าใจที่คนป่วยอั้นฉี่ไม่ได้ ฉี่ราด ปวดฉี่ทำไมไม่บอก มันเป็นแบบนี้นี่เอง มันอั้นไม่ได้ บอกไม่ได้จริงๆ ค่ะ ไหลเองเป็นก็อกน้ำเลย เรานอยอยู่แปปเดียวแล้วหายเลย เพราะมันเจ็บแผลมากกว่า และทำไงได้เราช่วยเหลือตัวเองไม่ได้อะเนอะ ได้แต่ปล่อยให้มันเป็นไป

ส่วนด้านล่างต่อจากนี้จะเป็นข้อมูลเพิ่มเติมนะคะ

🔆 การเปลี่ยนแพมเพิสเป็นอย่างไร?

- พยาบาลจะมาเปลี่ยนให้ค่ะ รอบเตียงมีม่านสำหรับรูดปิด

ตอนนั้นพลิกตัวลำบากอยู่ ต้องเกาะราวข้างเตียงช่วย บวกกับการยกก้น

- เราใส่แพมเพิสจากท่านอน หลังจากใช้ทิชชูเปียกเช็ดทำความสะอาดและเอาแพมเพิสอันเก่าออกแล้ว

เราจะตะแคงตัวให้พยาบาลเอาแพมเพิสชิ้นใหม่มาวางรอไว้ จากนั้นพลิกกลับไปท่านอนหงาย พร้อมยกก้นขึ้นเพื่อปรับตำแหน่งให้พอดีกับแพมเพิสค่ะ พยาบาลจะเป็นคนปรับและติดเทปให้พอดีตัวค่า

🔆 ผลข้างเคียงของการใส่แพมเพิส?

- หลังจากที่ใส่แพมเพิสเป็นเวลานานหลายวัน เรามีอาการคันช่วงเอวและต้นขาบริเวณขอบแพมเพิสค่ะ และตรงช่วงที่นอนทับแพมเพิส

คันและเป็นรอยแดงค่ะ ช่วงนั้นคันมาก ต้องใช้แป้งทาช่วยตลอด

🔆 ต้องใช้เยอะแค่ไหน?

- เราอยู่ รพ ทั้งหมด 11 วัน ได้ใช้แพมเพิสในคืนวันที่ 5 - 6 และใช้ต่อหลังเอาสายสวนฉี่ออกในวันที่ 8

แม่เราซื้อจากร้านข้างล่าง รพ นี่เองค่ะ ซื้อแบบ 18 ชิ้น ไป 2 แพ็ค และพอหมดแล้วแม่ก็ซื้อแบบ 34 ชิ้น มาอีก 1 แพ็ค

เพราะเห็นว่าเราใช้เยอะ

ซึ่งแพ็ค 34 ชิ้น เนี่ย สรุปหมอให้เรากลับบ้านได้ เราเหลือแพมเพิสกลับบ้าน 30 ชิ้นได้

- ตั้งแต่กลับมาบ้านก็ไม่ได้ใช้อีกเลย เพราะห้องน้ำอยู่ใกล้ และเราเดินเข้าห้องน้ำเองได้

🔆 แพมเพิสมีกี่ขนาด เลือกใช้อย่างไร?

- แพมเพิสตัวที่เราใช้มีทั้งหมด 2 ขนาดด้วยกันค่ะ คือ Size M (รอบเอว 29 - 46 นิ้ว) และ Size L (รอบเอว 40 - 55 นิ้ว) ค่ะ

- เราเอวประมาณ 27 นิ้วค่ะ ใช้ Size M แบบแปะเทปแล้วยังหลวมอยู่หน่อยๆ แต่ไม่เป็นไรค่ะ เพราะมันนอนตลอดเวลา

🔆 นอกจากแพมเพิส มีอย่างอื่นที่สำคัญที่ต้องเตรียมเพื่อไปนอน รพ อีกไหม?

- ทิชชูเปียก

ทิชชูเปียกจะเริ่มมีความสำคัญขึ้นมา ตอนที่ต้องใส่แพมเพิสค่ะ เอาไว้เช็ดตัวตอนเปลี่ยนแพมเพิส เราใช้แบบห่อใหญ่เลย ชิ้นใหญ่

- แป้ง แปรงสีฟัน ยาสีฟัน

เราจะได้แปรงฟันวันละ 1 ครั้งในตอนเช้า และเช็ดตัววันละ 2 รอบค่ะ ที่โรงพยาบาลจะมีผ้าเช็ดตัว ที่ใส่น้ำสำหรับแปรงฟันและเช็ดตัวให้ค่ะ ถ้าทำเองไม่ได้พยาบาลจะช่วยเช็ดตัวให้ เราอยู่ในประเภทช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ นอนแปรงฟันรอพยาบาลมาเช็ดตัวและเปลี่ยนแพมเพิสให้ อนาถอ่ะ นั่นแหละค่ะหลังจากเช็ดตัวเสร็จ พยาบาลจะทาแป้งให้ เตรียมชุบแป้งทอด เอ้ยไม่ใช่ ตอนแรกเราก็ไม่ได้ทาค่ะ แต่หลังจากที่ใส่แพมเพิสเนี่ยมันคันและไม่สบายตัวทนไม่ไหว พอทาแล้วรู้สึกมันสบายตัวขึ้นเยอะเลย

ของพวกนี้ถ้าเตรียมไว้ไม่พอ ค่อยให้คนมาเยี่ยมซื้อขึ้นมาให้ทีหลังได้นะคะ แต่ รพ จะให้เยี่ยมเป็นเวลา ดังนั้นก็อย่าให้ของถึงกับไม่พอใช้แบบเราน้า แพมเพิสในส่วนที่เหลือ ตอนออกจาก รพ ถ้าคิดว่าไม่ได้ใช้แล้ว สามารถแจ้งบริจาคให้พยาบาลในชั้นที่เรานอนพักอยู่ได้เลยนะคะ พยาบาลจะเอาของที่บริจาคมาเนี่ยให้คนไข้ที่ไม่ได้เตรียมมาแล้วมันต้องใช้ หรือของที่เตรียมไว้ไม่พอใช้ค่ะ (เราตัวเล็กที่บริจาคไว้ เหลือแต่ Size L เราใส่ไม่ได้ค่ะ 5555555555)

ตอนนั้นเราคิดว่ากลับบ้านไปน่าจะต้องได้ใช้อยู่เพราะคิดว่าจะฉี่ตลอดเวลาจนลุกไปห้องน้ำไม่ทัน แต่กลับบ้านมาเราเข้าห้องน้ำเอง ที่เอากลับมาไม่ได้ใช้เลยค่ะ ล่าสุดตอนนี้เราเอาไปบริจาคต่อแล้วกับมูลนิธิกระจกเงาค่า

#กระดูกสันหลังคด #ผ่าตัดกระดูกสันหลังคด #scoliosis #scoliosissurgery #ประสบการณ์เจ็บป่วย