แชร์ประสบการณ์โดนเท😢 ที่จำไม่ลืม

สวัสดีค่ะ วันนี้เราจะมาแชร์ประสบการณ์โดนที่ฝึกงานเท ขอเกริ่นก่อนนะคะ ประสบการณ์ที่ว่านี้คือเราได้ไปฝึกงานแล้ว และพอเข้าเดือนสุดท้ายก่อนเราจะจบ ทางหัวหน้าได้มาชวนให้เราทำงานต่อ

เริ่มแรกเทอมสุดท้ายของปี 4 ทางมหาวิทยาลัยจะให้นักศึกษาออกไปฝึกแบบสหกิจ ระยะเวลา 16 สัปดาห์ สามารถเลือกที่ฝึกงานเองได้ เราเป็นเด็กต่างจังหวัดอยากลองหาประสบการณ์ใหม่ๆดู และเลือกบริษัทที่ได้เบี้ยเลี้ยง และเราก็เจอบริษัทนี้ในกลุ่ม Facebook เราได้ยื่นเรซูเม่สมัครไป และได้รับการติดต่อกลับมา พร้อมนัดสัมภาษณ์ผ่านทาง ZOOM หลังจากนั้นประมาณไม่เกิน 1 สัปดาห์เราก็ได้รับการติดต่อกลับมาว่ายินดีรับเข้าฝึกงาน

พอถึงช่วงเวลาที่ต้องฝึกงานเราก็เดินทางไปกรุงเทพฯ จัดการทุกอย่าง (เช่าหอ ศึกษาเส้นทางการเดินทาง ฯลฯ) เพื่อไปฝึกงานที่กรุงเทพฯ (เราไปคนเดียว อยู่คนเดียว) ช่วงแรกเราฝึกในตำแหน่ง HR และผ่านไปประมาณ 3 เดือนทางบริษัทก็มีการรับพนักงาน HR เพิ่ม ทำให้เราต้องย้ายโต๊ะไปนั่งที่แผนก Marketing จากนั้นพี่ที่แผนก Marketing ก็ได้มีการลาออกและยังไม่มีพนักงานใหม่มาแทน เราจึงได้ช่วยงานในแผนกนี้

เมื่อเราช่วยงานในแผนกนี้ไปได้ประมาณ 1 สัปดาห์ หัวหน้าก็ได้เรียกเราคุยและชวนเราทำต่อในแผนกนี้ ซึ่งตอนนั้นเราก็ยังไม่มั่นใจว่าจะทำได้ไหม เราจึงแจ้งหัวหน้าไปว่าขอลองดูอีกสักประมาณ 1 สัปดาห์แล้วเราจะให้คำตอบ พอใกล้ถึงเวลาที่นัดกัน หัวหน้าก็ได้มีการเรียกเราเข้าคุยอีกครั้งเพื่อถามถึงคำตอบในการทำงานต่อ

เวลา 1 สัปดาห์ผ่านไป เราคิดมากมากๆ ทั้งปรึกษาครอบครัว เพื่อน และแฟน เนื่องจากเป็นการทำงานไกลบ้าน และค่าครองชีพในกรุงเทพฯ แต่ทุกคนก็บอกเราว่าลองดู เราจึงตัดสินใจตอบตกลงกับหัวหน้า และได้แจ้งไปว่า หลังฝึกงานเสร็จเราต้องกลับต่างจังหวัดเพื่อไปนำเสนองานที่มหาวิทยาลัย เพื่อให้เราจบการศึกษา และเราจะขอพักก่อน 2 สัปดาห์ถึงจะพร้อมเริ่มงาน (เราคิดถึงบ้านมาก 4 เดือนที่ฝึกงาน ไม่ได้กลับบ้านเลย) แต่หัวหน้าก็บอกว่าคนมันขาด ขอเราหยุดแค่ 1 สัปดาห์ได้ไหม เราก็เห็นใจและอยากช่วยเราก็ตอบตกลง และเราก็ทำงานในตำแหน่งนี้ต่อไปเรื่อยๆ จนสัปดาห์สุดท้ายก่อนเราฝึกงานครบ HR ก็ได้เอาใบสมัครงานมาให้เรากรอกไว้ก่อน

เมื่อเราได้กำหนดการที่แน่นอน เราก็จะได้วางแผนต่อ เราจะได้ไม่ต้องแจ้งออกหอ เราจะได้จองตั๋วเพื่อกลับมาทำงานล่วงหน้า ทุกอย่างถูกดำเนินการไว้เรียบร้อยแล้วหมดแล้ว เรากลับมานำเสนองานที่ต่างจังหวัด และช่วงที่เรากลับมา เราต้องจัดการเรื่องเรียนของเรา เราก็ได้แจ้งหัวหน้าไว้แล้วว่าอาจจะไม่ว่างตอบมากนะ แล้วก่อนวันที่เราจะนำเสนองาน 1 วัน งานก็เกิดมีปัญหา แต่เราไม่ได้เข้าไปดู เนื่องจากการสั่งงานจะสั่งผ่านเมล และเรายังไม่มีเมลของบริษัทเป็นของตัวเอง และเมลที่ใช้ร่วมกับพี่ในทีมก็ไม่มีในเครื่องของเราด้วย และถึงเราจะมีเราก็ไม่สามารถทำอะไรได้เนื่องจากขั้นตอนการดำเนินการอื่นๆ ต้องเข้าระบบของบริษัท ทุกอย่างอยู่ที่คอมฯบริษัท จากนั้นก็เหมือนหัวหน้าไม่พอใจ ตำหนิคนในทีม (ซึ่งน่าจะรวมถึงเราด้วย) เราก็พยายามช่วยพี่ในทีมเท่าที่ทำได้ จากนั้นก็ถึงวันที่เรานำเสนองานกับทางมหาวิทยาลัย ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี

วันรุ่งขึ้นเราต้องไปจัดการธุระต่างๆ ของเราที่ค้างไว้ที่บ้าน และช่วงบ่ายก็ได้มีสายจาก HR ของบริษัทโทรมาบอกเราว่าตอนนี้ทางบริษัทยังไม่มีแพลนรับพนักงานในตำแหน่งนี้ ทุกอย่างในหัวเราพังทลาย วันนั้นเป็นวันพฤหัสฯ และเราจองตั๋วกลับกรุงเทพฯ วันเสาร์ เพื่อที่จะไปทำงานวันจันทร์ ตอนนั้นเราเศร้าและเสียใจมาก ต่อมาไม่นานมากนัก เราเห็นบริษัทเปิดรับตำแหน่งนี้ใน JobThai

เราเสียความรู้สึก เสียเวลาในการเดินทางไป-กลับ และเสียค่าเดินทางประมาณ 2,000 กว่าบาท การฝึกงานในครั้งนี้ทำให้เราได้ประสบการณ์ครั้งยิ่งใหญ่มากๆ ทั้งๆที่เราก็เคยอ่านเจอว่าถ้ายังไม่เซ็นสัญญา อย่าพึ่งเชื่อใจว่าเราจะได้งาน

เป็นบทเรียนที่จะจำให้แม่น แต่ตอนนี้เราผ่านมันไปได้แล้วนะคะ และเราก็ได้งานใหม่แล้ว พึ่งเซ็นสัญญาไปวันนี้เลย

ขอบคุณคนที่อ่านมาจนจบนะคะ หวังว่าทุกคนจะเจองานที่ดีที่เหมาะกับตัวเองและหัวหน้าที่ดี

#รีวิวชีวิตผู้ใหญ่ #รีวิวชีวิตการฝึกงาน #รีวิวที่ฝึกงาน