Callisto Satellite, คัลลิสโตดาวบริวาร

Callisto Satellite

Callisto (English: Callisto,/kə'listou/[7]) is the eighth satellite of Jupiter and one of In the Galileo IV moon of Jupiter With an orbital radius of approximately 1,880,000 kilometers, [2] Callisto is the outermost Galilean satellite. [8] Callisto has a diameter approximately 99% of the diameter of Mercury. But it has only about a third the mass of Mercury.

Radius 2,410.3 km.

Distance from Earth 628,300,000 km.

Callisto is made up of rock and ice and has an average density of approximately 1.83 g/cm³. Compounds detected on the ice surface include carbon dioxide, silicates and organic compounds. Examination by Galileo spacecraft Callisto has been found to have small silicate cores and may contain underground oceans of liquid water. The depth is more than 100 kilometers Callisto (/kə'listou/ kə-LIST-oh), or Jupiter IV,is the second-largest moon of Jupiter, after Ganymede. In the Solar System it is the third largest moon after Ganymede and Saturn's largest moon Titan, and as large as thesmallest planet Mercury. Callisto is, with adiameter of 4,821 km, roughly a third largerthan Earth's Moon and orbits Jupiter onaverage at a distance of 1,883,000 km, whichis about six times further out than the Moonorbiting Earth. It is the outermost of the fourlarge Galilean moons of Jupiter, l which werediscovered in 1610 with one of the firsttelescopes, being visible from Earth withcommon binoculars.

The surface of Callisto is the oldest and most heavily cratered in the Solar System. [11] Its surface is completely covered with impact craters. It does not show any signatures of subsurface processes such as plate tectonics or volcanism, with no signs that geological activity in general has ever occurred, and is thought to have evolved predominantly under the influence of impacts. Prominent surface features include multi-ring structures, variously shaped impact craters, and chains of craters (catenae) and associated scarps, ridges and deposits. At a small scale, the surface is varied and made up of small, sparkly frost deposits at the tips of high spots, surrounded by a low-lying, smooth blanket of dark material. This is thought to result from the sublimation-driven degradation of small landforms, which is supported by the general deficit of small impact craters and the presence of numerous small knobs, considered to be their remnants. The absolute ages of the landforms are not known. Callisto is composed of approximately equal amounts of rock and ice, with a density of about 1.83 g/cm³, the lowest density and surface gravity of Jupiter's major moons.

Compounds detected spectroscopically onthe surface include water ice, 15l carbondioxide, silicates and organic compounds.Investigation by the Galileo spacecraftrevealed that Callisto may have a smallsilicate core and possibly a subsurface oceanof liquid water!¹ at depths greater than100 km.

It is not in an orbital resonance like the threeother Galilean satellites-lo, Europa andGanymede-and is thus not appreciably tidallyheated, Callisto's rotation is tidally lockedto its orbit around Jupiter, so that it alwaysfaces the same direction, making Jupiterappear to hang directly overhead over its nearside. It is less affected by Jupiter'smagnetosphere than the other inner satellites.because of its more remote orbit, located justoutside Jupiter's main radiation belt,[19][20]Callisto is surrounded by an extremely thinatmosphere composed of carbon dioxidel9]and probably molecular oxygen,[1 as well asby a rather intense ionosphere. 21 Callisto isthought to have formed by slow accretion from the disk of the gas and dust that surrounded Jupiter after its formation. Callisto's gradual accretion and the lack of tidal heating meant that not enough heat was available for rapid differentiation. The slow convection in the interior of Callisto, which commenced soon after formation, led to partial differentiation and possibly to the formation of a subsurface ocean at a depth of 100-150 km and a small, rocky core.

The likely presence of an ocean within Callisto leaves open the possibility that it could harbor life. However, conditions are thought to be less favorable than on nearby Europa. Various space probes from Pioneers 10 and 11 to Galileo and Cassini have studied Callisto. Because of its low radiation levels, Callisto has long been considered the most suitable to base possible future crewed missions on to study the Jovian system.

-

-

* ( Ph.D)

* Survey / Photography

: Ratcharinda Teachaprasarn 🇹🇭

* Article compiled / English translation

: Ratcharinda Teachaprasarn🇹🇭

Klermilly8888 🇹🇭

Thailand 2024 🇹🇭

*Location: Koh Lanta, Krabi = Saladan Subdistrict, Koh Lanta District, Krabi Province, Thailand 2024 🇹🇭

23 August 2024, 03:53 a.m

--------+++

คัลลิสโต, ดาวบริวาร

คัลลิสโต (อังกฤษ: Callisto,/kə'listou/

เป็น ดาวบริวารดวงที่ 8 ของดาวพฤหัสบดีและเป็นหนึ่ง ในดวงจันทร์ของกาลิเลโอที่สี่ของดาวพฤหัสบดี ด้วยระยะทางรัศมีวงโคจรประมาณ 1,880,000 กิโลเมตร คัลลิสโตเป็นดาวบริวาร กาลิเลียน วงนอกสุด คัลลิสโตมีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง ประมาณ 99% ของเส้นผ่านศูนย์กลางของดาวพุธ แต่มีมวลเพียงประมาณหนึ่งในสามของดาวพุธ

รัศมี 2,410.3 กม.

ระยะทางจากโลก 628,300,000 กม.

คัลลิสโต ประกอบไปด้วยหิน และน้ำแข็ง มีความ หนาแน่นเฉลี่ยประมาณ 1.83 g/cm³ สารประกอบ ที่ตรวจพบบนพื้นผิวน้ำแข็ง ได้แก่ คาร์บอนไดออกไซด์,ซิลิเกต และสารประกอบ อินทรีย์ การตรวจสอบโดย ยานอวกาศกาลิเลโอ พบว่าคัลลิสโตอาจจะมีแกนซิลิเกตขนาดเล็ก และ และอาจจะมีมหาสมุทรใต้ดินในของเหลวน้ำที่ ระดับความลึกมากกว่า 100 กิโลเมตร

คาลลิสโต (/kə'listou/ kə-LIST-oh) หรือดาวพฤหัสบดีที่ 4 เป็นดวงจันทร์ที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับสองของดาวพฤหัสบดี รองจากแกนีมีด ในระบบสุริยะ มันเป็นดวงจันทร์ที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับสามรองจากแกนีมีดและดวงจันทร์ไททันที่ใหญ่ที่สุดของดาวเสาร์ และมีขนาดใหญ่พอๆ กับดาวเคราะห์ที่เล็กที่สุดอย่างดาวพุธ คาลลิสโตมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 4,821 กม. ซึ่งใหญ่กว่าดวงจันทร์ของโลกประมาณหนึ่งในสาม และโคจรรอบดาวพฤหัสบดีโดยเฉลี่ยที่ระยะทาง 1,883,000 กม. ซึ่งอยู่ห่างจากดวงจันทร์ที่โคจรรอบโลกประมาณหกเท่า มันเป็นดวงจันทร์ชั้นนอกสุดของดวงจันทร์กาลิลีขนาดใหญ่สี่ดวงของดาวพฤหัสบดี l ซึ่งถูกค้นพบในปี 1610 ด้วยกล้องโทรทรรศน์ดวงแรกๆ ซึ่งมองเห็นได้จากโลกด้วยกล้องส่องทางไกลทั่วไป

พื้นผิวของคาลลิสโตนั้นเก่าแก่และมากที่สุด

หลุมอุกกาบาตอย่างหนักในระบบสุริยะ พื้นผิวถูกปกคลุมไปด้วยหลุมอุกกาบาตทั้งหมด 12 ไม่แสดงลักษณะใดๆ ของกระบวนการใต้ผิวดิน เช่น แผ่นเปลือกโลกหรือภูเขาไฟ โดยไม่มีสัญญาณว่ากิจกรรมทางธรณีวิทยาโดยทั่วไปเคยเกิดขึ้น และเชื่อว่ามีวิวัฒนาการอย่างเด่นชัดภายใต้อิทธิพลของการกระแทก ลักษณะพื้นผิวที่โดดเด่น ได้แก่ โครงสร้างหลายวงแหวน หลุมอุกกาบาตที่มีรูปทรงหลากหลาย และโซ่ของหลุมอุกกาบาต (catenae) และรอยแผลเป็น แนวสันเขา และชั้นตะกอนที่เกี่ยวข้อง 13 ในระดับเล็ก พื้นผิวมีความหลากหลายและประกอบขึ้นเป็นคราบน้ำค้างแข็งเป็นประกายเล็กๆ ที่ปลายจุดสูง ล้อมรอบด้วยวัสดุสีเข้มที่ราบเรียบและราบเรียบ7 คาดว่าสิ่งนี้เป็นผลมาจากการย่อยสลายที่เกิดจากการระเหิด ของธรณีสัณฐานขนาดเล็กซึ่งได้รับการสนับสนุนจากการขาดดุลโดยทั่วไปของหลุมอุกกาบาตกระแทกขนาดเล็กและการมีอยู่ของปุ่มเล็ก ๆ จำนวนมากซึ่งถือเป็นเศษที่เหลือ 14l ไม่ทราบอายุที่แน่นอนของธรณีสัณฐาน คาลลิสโตประกอบด้วยหินและน้ำแข็งในปริมาณเท่ากันโดยประมาณ โดยมีความหนาแน่นประมาณ 1.83 กรัมต่อลูกบาศก์เซนติเมตร ซึ่งเป็นความหนาแน่นต่ำสุดและ

แรงโน้มถ่วงพื้นผิวของดวงจันทร์ใหญ่ๆ ของดาวพฤหัสสารประกอบที่ตรวจพบด้วยสเปกโทรสโกปีบนพื้นผิว ได้แก่ น้ำแข็ง คาร์บอนไดออกไซด์ ซิลิเกต และสารประกอบอินทรีย์ การสำรวจโดยยานอวกาศกาลิเลโอเผยให้เห็นว่าคัลลิสโตอาจมีแกนซิลิเกตขนาดเล็กและอาจเป็นมหาสมุทรน้ำของเหลวใต้ผิวดิน ที่ระดับความลึกมากกว่า 100 กิโลเมตร

มันไม่ได้อยู่ในการสั่นพ้องของวงโคจรเหมือนกับดาวเทียมกาลิลีอีกสามดวง ได้แก่ โล, ยูโรปา และแกนีมีด และดังนั้นจึงไม่ได้รับความร้อนจากกระแสน้ำอย่างน่าสังเกต การหมุนของคาลลิสโตถูกล็อคด้วยวงโคจรรอบดาวพฤหัสบดี ดังนั้นมันจึงหันหน้าไปในทิศทางเดียวกันเสมอ ทำให้ดาวพฤหัสบดีดูเหมือนแขวนอยู่เหนือศีรษะเหนือด้านใกล้ของมันโดยตรง แมกนีโตสเฟียร์ของดาวพฤหัสได้รับผลกระทบจากดาวพฤหัสบดีน้อยกว่าดาวเทียมดวงอื่นๆ เนื่องจากมีวงโคจรที่ห่างไกลมากกว่า ซึ่งอยู่นอกแถบรังสีหลักของดาวพฤหัส คาลลิสโตถูกล้อมรอบด้วยบรรยากาศที่บางมากซึ่งประกอบด้วยคาร์บอนไดออกไซด์ และอาจเป็นโมเลกุลออกซิเจน เช่นเดียวกับไอโอโนสเฟียร์ที่ค่อนข้างเข้มข้น เชื่อกันว่าคาลลิสโตก่อตัวขึ้นจากการสะสมอย่างช้าๆ

จากจานก๊าซและฝุ่นที่ล้อมรอบดาวพฤหัสบดีหลังจากการก่อตัวของมัน การเพิ่มขึ้นอย่างค่อยเป็นค่อยไปของคาลลิสโตและการไม่มีความร้อนจากกระแสน้ำ หมายความว่ามีความร้อนไม่เพียงพอสำหรับการแยกความแตกต่างอย่างรวดเร็ว การหมุนเวียนอย่างช้าๆ ในส่วนด้านในของคัลลิสโต ซึ่งเริ่มขึ้นไม่นานหลังจากการก่อตัว ทำให้เกิดความแตกต่างบางส่วน และอาจนำไปสู่การก่อตัวของมหาสมุทรใต้ผิวดินที่ระดับความลึก 100-150 กิโลเมตร และแกนกลางที่เป็นหินขนาดเล็ก 231

การมีอยู่ของมหาสมุทรภายใน Callisto ทำให้มีความเป็นไปได้ที่มันจะมีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ อย่างไรก็ตาม คาดว่าสภาพอากาศจะเอื้ออำนวยน้อยกว่ายูโรปาที่อยู่ใกล้เคียง ยานสำรวจอวกาศ 24 ลำตั้งแต่ไพโอเนียร์ 10 และ 11 ไปจนถึงกาลิเลโอและแคสสินีได้ศึกษาคาลลิสโต เนื่องจากมีระดับรังสีที่ต่ำ คาลลิสโตจึงได้รับการพิจารณาว่าเหมาะสมที่สุดในการเป็นฐานในภารกิจลูกเรือในอนาคตเพื่อศึกษาระบบดาวพฤหัสบดี 125

-

-

* ( ปริญญาเอก )

* ผู้ทำการสำรวจ / การถ่ายภาพ

: รัชรินทร์ดา เตชะประสาน 🇹🇭

* เรียบเรียงบทความ / แปลภาษาอังกฤษ

: รัชรินทร์ดา เตชะประสาน 🇹🇭

เคลียร์มิลลี่8888 🇹🇭

ประเทศไทย 2567 🇹🇭

* พิกัด : เกาะลันตา กระบี่ 🇹🇭

ตำบลศาลาด่าน อำเภอเกาะลันตา จังหวัดกระบี่ ประเทศไทย 2567 🇹🇭

23 สิงหาคม 2567 03:53 น.

#CallistoSatellite🇹🇭

#คัลลิสโตดาวบริวาร🇹🇭

#GalaxyMapsThailand🇹🇭

#StellariumThailand🇹🇭

#PhasesOfTheMoonThailand🇹🇭

#GoogleMapsThailand🇹🇭

#StarsAndPlanetsThailand🇹🇭

#ThailandKingKingRama10👑🇹🇭

#ThailandBrandKingRama10👑🇹🇭

#KingRama10NumberOneInTheWorld👑🇹🇭