ฮาจิโกะ HACHIKO🐕😣

ผู้เขียน ✍🏻 หลุยส์, พรัทส์ (Lluis Prats Martinez)

เราชอบเล่มนี้มากๆเอาใจทาสหมา🐶 อย่างเราเป็นที่สุดดดดดด

10/100 น้ำตาแตกจริง เศร้า หลังจากอ่านจบจากที่รักน้องอยู่แล้วทำให้รักเพิ่มทวีคูณเลยเราขอเล่านิดเดียวน้าาาาาาาาาาาาา

ฮาจิโกะเป็นหมาที่วัดแต่มีคนรับเลี้ยงต่อจึงส่งขึ้นรถไฟเพื่อไปส่งนำใส่กรงขึ้นรถไฟเดินทางไปที่เมือง แต่พอถึงชานชาลารถไฟฮาจิโกะพยายามออกมาจากกรงได้จึงมาพบกับศาสตราจารย์เอซาบูโร อูเอโนะ เขาจ้องมองฮาจิโกะอยู่พักใหญ่เขาจึงตัดสินใจเอาตัวฮาจิโกะให้เจ้าหน้าที่หาเจ้าของอยู่ ศาสตราจารย์เอซาบูโร อูเอโนะก็วนเวียนมาดูฮาจิโกะอยู่บ่อยครั้งว่าเจ้าของมารับไปหรือยัง จนเจ้าหน้าที่บอกว่า เอาสุนัขตัวนี้ไปเลี้ยงมั๊ยมันไม่มีเจ้าของหรอกประกาศตามหามาหลายวันแล้ว ฮาจิโกะทำท่าทีดีใจ เดินตามศาสตราจารย์เอซาบูโร อูเอโนะ กลับบ้านไปพร้อมกันเริ่มใช้ชีวิตร่วมกันมากขึ้น กินข้าวพร้อม นอนด้วยกัน และศาสตราจารย์สอนฮาจิโกะหลายอย่างมากแต่ฮาจิโกะก็ไม่ทำตาม จนมากวันนี้ศาสตราจารย์เอซาบูโร อูเอโนะกำลังไปสอนเด็กในเมืองญี่ปุ่น ศาสตราจารย์มาที่ชานชาลารถไฟเจ้าฮาจิโกะวิ่งคาบลูกบอลสีส้มมาให้ศาสตราจารย์ ศาสตราจารย์ดีใจมากที่สอนฮาจิโกะได้แล้วบอกให้ฮาจิโกะกลับไปรอที่บ้าน ฮาจิโกะทำแกล้งเดินกลับบ้านสุดท้ายแล้วก็ตามศาสตราจารย์เอซาบูโร อูเอโนะไปอยู่ดี แต่เขาเห็นฮาจิโกะนั่งอยู่ศาสตราจารย์เอซาบูโร อูเอโนะรีบวิ่งออกจากรถไฟแล้วบอกกลับฮาจิโกะว่ารอตรงนี้อย่าไปไหน จนศาสตราจารย์เอซาบูโร อูเอโนะสอนหนังสือเสร็จก็ออกจากชานชาลารถไฟก็เจอฮาจิโกะเลยและเป็นแบบนี้ทุกๆวัน จนมาวันนี้ศาสตราจารย์เอซาบูโร อูเอโนะไปสอนปกติแล้วทุกครั้งก่อนขึ้นรถไฟก็จะย้ำฮาจิโกะเสมอว่ารอตรงนี้อย่าไปไหน เย็นวันนั้นศาสตราจารย์เอซาบูโร อูเอโนะเสียชีวิตด้วยโรคหัวใจ ฮาจิโกะนั่งรอศาสตราจารย์เอซาบูโร อูเอโนะอยู่นั้นจนสิ้นลมหายใจ😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭

พิมพ์ไปๆมาๆจะร้องอีก😢😢😢😢😢