แชร์ประสบการณ์ ทำงานครั้งแรกแบบสู้ชีวิต

หลังเรียนจบ เราก็พยายามหางานที่ตรงกับสายงานที่เรียนมา ทั้ง walk-in และเว็ปหางาน📱📣 แต่ก็ยังไม่มี บ.ใหนเรียกสัมภาษณ์งานเลยแม้แต่ทีเดียว จนเวลาผ่านไป 1เดือน ก็ยังเงียบ แม่เริ่มกดดันโดยการไม่ส่งเงินให้ใช้แล้ว และเรามีเงินติดตัวอยู่แค่ 8,000บาท 💲ต้องตั้งหน้าตั้งตาต้องหางานให้ได้ จนมีบ.แห่งหนึ่งโทรมานัดสัมภาษณ์ ตอนนั้นดีใจมากกระโดดตัวโยนเลย👯 จนถึงวันมาสัมภาษณ์งาน เราต้องนั่งรถจากโคราชเข้ากรุงเทพและต่อรถเข้าตัวเมืองสมุทรสาคร ต่อรถประจำทางและต่อรถมอไซร์รับจ้างเข้าไป บ. บริษัทค่อนข้างอยู่ในพื้นที่ห่างไกลความเจริญหรือพูดง่ายๆว่ากันดารเลยแหละ แค่เดินทางมาก็เล่นแทบลมจับแล้ว🤦🙍 แต่เอาวะ ลองดู หาประสบการณ์ก่อน ในใจคิดแค่นี้จริงๆคะ ผลสัมภาษณ์คือ บ.รับเราเข้าทำงาน เงินเดือนเริ่มที่ 11,000บาท แต่เราขอไป18,000 ชั่งห่างไกลเหลือเกิน😂😂 แต่เอาวะ หาประสบการณ์ก่อน(เอาอีกแล้ว)ก่อนกลับพี่ฝ่ายบุคคลก็แจ้งรายละเอียดงานและสวัสดิการ "คือมีข้าวเปล่าฟรีและที่พักฟรีให้ หอบกระเป๋าเข้าอยู่ได้เลย🧳🏢 น้องอยากเข้าไปดูห้องพักก่อนมั้ย" เราก็คิดว่าคงไม่มีปัญหาอะไรก็เลยไม่ได้เข้าไปดูก่อน เราขอเวลา 3วันค่อยมาเริ่มงาน พอถึงวันเราก็เดินทางมาบ.ด้วยวิธีเดิม เรามาก่อนวันเริ่มงาน 1วัน เพื่อจะมารับแบบฟอร์มและทำสัญญาจ้างงาน 🖊️📋จากนั้นฝ่ายบุคคลก็ให้น้องในแผนกพาไปห้องพัก ซึ่งพอเข้าห้องพักเท่านั้นแหละ ถึงกับเงิบเลยจ้า บอกก่อนว่าห้องพักพนักงานมี 2ตึก🏬 ตึกละ 3ชั้น ตึกนึงเป็นห้องพักสำหรับคนพม่า และอีกตึกสำหรับคนไทย ซึ่งหอพักอยู่ติดกับโรงงานเลยคะ 🏗️ตอนเราเดินเข้าไปห้องพัก ก็โดนมองแรงจากคนพม่าแล้วหนึ่งกรุบ แอบกลัวนิดๆเหมือนกันเพราะส่วนใหญ่เป็นผช. จนเข้าห้องพัก กลับน่ากลัวยิ่งกว่าจ้า😳😳 คือห้องถูกแบ่งเป็น 2ฝั่ง ฝั่งเพื่อนร่วมห้องที่อยู่ก่อนแล้วมีเตียงตู้ พร้อมอยู่จริงคะ แต่ฝั่งที่ให้เราอยู่คือไม่มีอะไรเลยคะ มีแต่พื้นเปล่าๆเลย🥺🥺 และอยู่หน้าห้องน้ำด้วย เราแทบจะร้องไห้เลยคะ😭ซึ่งจริงๆห้องนี้เป็นห้องสำหรับอยู่คนเดียว แต่บ.ประหยัดงบเลยให้อยู่ 2คน แต่ฝ่ายบุคคลไม่ได้บอกเราแบบนี้ คืนนั้นเราต้องใช้ผ้าห่มที่เราพกมาไว้กอด เอามาปูพื้น เพื่อนอน และเพื่อนในห้องก็แบ่งหมอนมาให้ เป็นการนอนที่ ทรมานที่สุดในชีวิตเลยคะ(เล่าแล้วก็อยากจะร้องไห้อีกแล้ว)😭😭คืนนั้นนอนไม่หลับเลยทั้งคืน เพราะพื้นแข็งเริ่มปวดหลัง บวกกับเสียงเครื่องจักรในโรงงานทำงานตลอด 24ชม.และยังไม่ได้กินข้าวเย็น เป็นคืนที่ยาวนานมากๆ🌌🌛สำหรับเราเลย พอเช้ามาก็แต่งตัวไปทำงานเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ออกจากหอพักไปเจอร้านขายข้าวเหนียวไก่อย่าง รีบพุ่งใส่เลย🫔🍗 เพราะหิวมาก พอกินข้าวเสร็จ ก็เข้าไปในที่ทำงาน เพื่อนร่วมงานก็น่ารักนะ แนะนำดีทุกอย่างเลย แต่ด้วยเราเป็นเด็กใหม่ก็เลยไม่กล้าท้วงติงเรื่องห้องพัก เราก็เลยแอบถามเรื่องหอพักกับคนในแผนกเดียวกัน เพราะเราคงอยู่หอพักในโรงงานไม่ได้แน่นอน คนในแผนกแนะนำหอข้างนอกราคาประมาณ 2000 ต้องจ่ายมัดจำก่อน3เดือน💲💲 ด้วยหอพักส่วนใหญ่จะอยู่ห่างจาก บ. ค่อนข้างมาก ทำให้ต้องต้องเสียค่ามอไซร์รับจ้างมาทำงานด้วย ซึ่งตอนนั้นเราก็มีเงินติดตัวน้อย เป็นท้อเลยคะ🥺🥺 เพราะคำนวณค่าใช้จ่ายแล้วน่าจะไม่พออยู่ถึงสิ้นเดือน คิดว่าถ้าอยู่ต่อก็คงไม่ไหว เช้าวันต่อมาเลยตัดสินใจเก็บกระเป๋า🧳🧳หนีออกจาก บ.ตอนตี 5 เลยคะ😂😂 โทรเรียกมอไซร์รับจ้างมารับ เพื่อไปขึ้นรถในเมือง และต่อรถเข้ากรุงเทพ เพื่อกลับโคราช เป็นงานแรกในชีวิตที่ทรหดสำหรับเราสุดๆเลยคะ🥹🥹 ที่เอามาแชร์เพราะอยากให้น้องๆที่จบใหม่และอยากได้งานทำ อยากให้ดูดีๆก่อนคะ เพราะบางทีเราอาจจะเจอบ.ที่ไม่เหมาะกับเรา ใครเคยเจอแบบนี้บ้างมาแชร์กันได้นะคะ😊

#สู้ชีวิตฉํ่า

#รีวิวทำงาน

#เด็กจบใหม่

#แชร์ประสบการณ์

#หอพักในที่ทำงาน

#รีวิวชีวิตทำงาน

#รีวิวงานเงินเดือนน้อย