สตอรี่ของแกงคั่วสับปะรด ที่รสชาติปังปุเว่อ

ด้วยความอยากมีคอนเท้นคอนใจ ก็คิดวุ่นวายจะไปไหนดีหว่า เอ่า ไม่ใช่~~

ช่วงวันหยุดก่อนเปิดเทอม แม่ทำร้านอาหารตามสั่งเล็กๆ (เล็กจริงแก มีสามโต๊ะ)

ที่เพิ่งเปิดไปเมื่อวันรัฐธรรมนูญที่ผ่านมา 

ด้วยความที่ว่า ช่วงเที่ยง หิวข้าวม้ากก บอกแม่ทำอะไรให้กินหน่อย อะไรก็ได้ที่ไม่ใช่กะเพรา

(เพราะกินติดกันประมาณสี่วันแล้วตอนนั้น อร่อยม้าก แต่กินติดกันมันบ่าไหวเลย)

เมื่อให้โจทย์นางไป นางเสนอ ผัดพริกแกง? โน ข้าวผัด? เบสิคไป คะน้าหมูกรอบ? ยังไม่ใช่

แกเลยบอก งั้นแกงสับปะรดไหม แม่ได้มาหลายวันละ เดี๋ยวทำให้กิน โป๊ะเช๊ะ เอาเลยเพราะอยากลอง

พอเอามาเสิร์ฟลูกเท่านั้นแหละ อย่างแรกที่เป็นช้อชอินซังเลยคือ กลิ่น หอมมากก ความพริงแกง 

ผ่านแล้วหนึง หน้าตาหน้าใจ ก็ใช้ได้ รสชาติพอจะชิม แกบอกถ่ายรูปให้แม่ก่อน เออ เอาสิ นางอยากโซเชียล เราก็จัดให้

มาพาร์ทชิมนะคะ กินกับข้าวสวยร้อนๆคือดีเว่ออ ความเปรี้ยวหวานของสับปะรดกับพริกแกงและน้ำแกงคือลงตัวสุดดด อร่อยจนเบิ้ลข้าวว อายุน้อยจะร้อยโลไหมนิ้ ;~;

วัตถุดิบนางใช้   สับปะรด พริกแกงแดง ไก่ชิ้นหมักแส้บๆ

(ไก่นางหมักเองจ้า ใช้รสดีเอย ซอสปรุงรสเอย หมักไว้ก่อน หมักไว้ทำกับข้าวขายแหละ)

กะทิ พริกสด โหระพา ปรุงคือตามใจนางมาก พวกซอสแหละ น้ำตาล บลาๆ ดูตอนทำนะอันนี้แต่คือมองไม่ทัน เพลินแต่คนทำทำเหมือนเป็นนินจา งง

แกลองนะ เผื่อวันไหนฟีลๆ ปล่อยใจกับอาหารที่คุ้นเคย อยากลองแบบใหม่ ถ้าทำเป็นรสชาติดีใช้ได้คือกินฟินพุงเล้อะ