ชีวิตแม่ลูก1 วัย 28 ปี

🫶🏼สวัสดีทุกคน รีวิวชีวิตตัวเองฉบับว่องไว เรื่องราวชีวิตเยอะจะพยายามเล่าไม่ยาวเกินไป😋

ฉันเกิดที่กรุงเทพ พ่อไทย(เชื้อจีน)กับแม่พัทลุง(ไทยแท้) มีพี่น้อง2คน ฉันเป็นพี่สาวอายุเราห่างกับน้อง 1 ปี เราโตมาใช้ชีวิตกับน้องสาวเป็นหลัก แม่ป่วยตั้งแต่จำความได้ และเสียไปในวันครบรอบแต่งงาน 16 ปีระหว่างพ่อพาแม่ไปเที่ยวที่ระยอง ตอนนั้นเราอายุ14 ปี เราเลยสนิทกับอาม่ามากๆ ส่วนพ่อก็เข้าใจฉันสุดๆและให้อิสระภาพเต็มที่ เรื่องเรียนเรื่องทุกอย่างคือตัดสินใจด้วยตัวเองเสมอ

สอบเข้ามหาลัยก็ดิ่งตรงไปที่ม.เอกชนไปเลย(ย่านรังสิต) รู้ชัดว่าคณะที่เรียนสอบไปไม่ถึง ก็ไปเอกชน55555 พ่อก็โอเค อาม่าก็ช้อกไปหนึ่งช๊อต และจุดพีคต่อไปคือ พ่อฉันเส้นเลือดใต้สมองแตกที่เพชรบูรณ์ ยังดีที่ไม่ตกเข้าค้อ555(พลังบวกเข้าไว้) และใช้ชีวิตอยู่กับรพ.ไปนับเดือน อาม่าฉันก็นักสู้มากอยู่กับพ่อโดยมีฉันสลับเวณบ้าง ผลที่ได้คือพ่อฉันดูแลตัวเองได้เดินได้ แต่ข้างขาวใช้งานไม่ค่อยได้(คือไม่ได้เลยแต่ลากขาได้อยู่)

ปี 4 ฉันไปทำงานกับรุ่นพี่ที่บางแสน สารคดีเรื่อง ลมหายใจสุดท้ายป่าชายเลนพัทยา (ดูได้ในยูปทูป) และมาแวะที่บางแสน ก็พบกับคุณแฟนในอนาคต55555 เจอครั้งเดียวก็ยาวมาถึงวันนี้ไปเลยจ้า ตอบไม่ถูกว่าใครจีบใคร พี่แกเค้าบอกเจอครั้งหน้าค่อยจีบ ในใจคือจีบใครยะฉันอยู่กทม จะเจอกันยังไงก่อน ฉันเลยบุกและคุยไปเลยจ้า55555 สุดท้ายเป็นแฟนกันวันแรกที่พารากอน ระหว่างนั้นก็สลับกันขึ้นลงชลบุรีกรุงเทพ เจอกันแค่ส.อาทิต ชีวิตเว้นระยะสุดๆ แต่ก็รอด

จุดพีคที่ 1 ตอนฉันท้อง

แฟนฉันฝันว่า อุ้มเด็ก ตอนเล่ามาคือใจฉันเชื่อเรื่องแบบนี้มาก(เรื่องฝัน) ไม่ต้องตรวจก็คิดไว้ในใจว่า ใช่ มันต้องใช่แน่ๆ ฉันก็ไปตรวจกับรุ่นพี่ที่เรียนด้วยกัน(คนที่พาไปเจอแฟนนี้แหละ555) กริ้ดไปสิคะ กริ้ดดังๆ ท้องงงงงง เสร็จแล้วอย่างแรกเลยโทรบอกเพื่อน คิดสภาพ ทุกคนไปรพ.กันยกแก้งคือมีตติ้งที่รพ. เพื่อนฉันในชุดมหาลัยแต่ละม. บุกรพ.วิภาวดี ตัวเองอุส่าใส่เสื้อกันหนาวไว้ เลิกเขิลเลยจ้าาา5555 ตอนบอกว่าท้องก็อารมณ์แบบรู้กันทั้วไปเลยเพราะจังหวะเปิดประตูกับตอนบอกเวลาเดียวกันเดะ 55555 กุต้องเศร้าหรือจะยังไงดีน้อออ และมั้นใจเลยว่าฉันจะเลี้ยง ถึงแม้ตอนนั้นไม่มีอะไรเลยบ้านก้ล้ม อาม่าก็จะ80 เรียนก็ไม่จบ เละมากแม่ และถึงเวลานรกแตกค่ะ โทรคุยกับแฟน ลุ้นแทบเป็นลม สรุปโอเคเราจะฝ่าฟันและดูแลร่วมกัน ✌🏻💕

จุดพีค 2 เรียนช่วงสุดท้ายกับท้องอ่อน🫄🏼

อารมณ์แปรปรวนระดับสิบทุกวันคือคนปจดมา ขอบคุณรุ่นพี่มากๆ และเพื่อนสนิทที่ เป็นผู้รับรู้และช่วยเหลือ ตอนนั้นคือกินทุกเวลาเหวี่ยงวีนเป็นบ้าเป็นหลัง หนักเอาเรื่อง นั่งรถตู้ก็ทรมาน ชีวิตช่างมีรสชาติสุดๆ มาถึงจุดพีค แฟนฉันบอกพ่อแม่เรียบร้อย จำได้แม้นมาก วันตรุษจีน ญาติ และพ่อฉันรู้หมดมาสักพักแล้วยกเว้นอาม่า) เราทั้งครอบครัวเลยวางแผนบอกม่าวันรวมญาติ 🧓🏻ม่าฉันร้องไห้ บ่นยาวโดยมีอาเจคพ่ออาโกวมาช่วยพูดให้ ไม่มีทุกคนฉันเละแน่ๆ ดูจากการตีหลังพ่อฉันกับอาเจคไปหลายที และเพื่อให้ไม่โดนด่าหลายวัน เลยให้ผู้ใหญ่เจอกันวันต่อมาไปเลย เพื่อสุขภาพจิตที่ดีของเราเอง โดนด่าหลายวันจะทะเลาะ ถ้ามันต่อวันเวลาทะเลาะไม่มีเพราะอาม่าเราวุ่นกับทำความสะอาดบ้านและคิดเรื่องเจอหน้าจะพูดอะไร

จุดพีค 3 คลอดลูก 🤱🏼

เราผ่าคลอดค่ะ ตื่นเต้นมากกกกก หน้าแม่ลอยมาเลย เราปั้มนมทุก 3 ชม งดกินของมัน ของหวาน แองกอฮอล และของมีคาเฟอีน โกโก้ก็ไม่ได้ ลูกเราไวต่อคาเฟอีนมากกินแล้วไม่ยอมมนอน เป็นเด็กที่ไม่ค่อยร้อง จะมีร้องเยอะๆช่วงวันพระ5555(แค่1-2ปีแล้วก็ปกติจ้า) อดหลับอดนอนไปเต็ม7-8เดือนเลย จริงๆฝึกลูกนอนกลางคืนยาวตั้งแต่4เดือนแต่ นมเราน้อยมากเลยต้องขยันปั้มห้ามขาด ขาดคือนมหด เตียงนอนเราเอาโครงเตียงออก ลูกตกทีหัวโน ทุกวันนี้ก็มีตกอยู่แต่ตกแบบไม่เจ็บอีกต่อไป(เพราะเตียงเตี๊ยมาก555) ลูกเราเป็นสายชอบวิ่งเล่นกับวาดรูปมาก ไม่มีจังหวะให้อ้วนเพราะ วิ่งกับลูกทุกวัน 🏃🏼‍♀️วิ่งจนเปลี่ยนจากสวนกล้วยเป็นสนามหญ้าไปเลย5555

จุดพีค 4 แต่งงาน🧖🏻‍♀️

ตอนแรกดูวันไทยสถานที่จัดงานเต็มหมด เลยเลือกตามฤกษ์จีน ค้าขายทำมาหากิน(กะรวยตามวันไปเลย555)และมันดีมากๆเพราะตรงกับวันเกิดลูกครบ1ปีพอดี ในงานเราก็จะวุ่นๆลูกคือวิ่งทั่วงานไปเลยจ้า มีรูปเราสามคนเพิ่มไปเลย🥰 วันครบรอบถ้าลืมคือต้องเช็คสมองละเพราะรวบสองวันรวมกัน

จัดพีค 5 มาเป็นแม่ค้าข้าวหลาม

เรามาเป็นแม่ค้าข้าวหลามหลังจากลูกเริ่มไปโรงเรียน ตอนแรกก็ทุบไม่แตก ตอนนี้ก็เก่งใช้ได้อยู่นะ555เล็งข้อต่อและทุปถูกจุด(จะมีบางกระบอกไม้เหนียวๆก็พึ่งพาเด็กที่ร้านช่วยนิดหน่อย) ย่างขนมจากยังไม่สำเร็จช้ามากกไม่ทันขาย ค้าขายสนุกเรียกลูกค้าทั้งวัน ทะเลาะกับลูกค้าก็มีบ้าง(ต่อแบบขายบ่ได้และตอบไปว่า ขายไม่ได้ค่ะ ในใจคือราคาถูกกว่าต้นทุนหนูจะขายยังไงก๊อน🥲)แต่ตอนนี้คนน้อยเพราะเด็กเปิดเทอม ค้าขายมาเรารู้เลยว่าช่วงไหนลงช่วงไหนขึ้น เช่น น้ำมันขึ้น ลูกค้าก็จะน้อยลง แต่เรากำลังขยันขายออนไลน์เพิ่มขึ้นเราต้องหาลูกค้าเพิ่ม🤗 อากาศร้อนเอาเรื่อง พัดลมกระจายไปเลยทั่วร้าน555 ไม่ต้องห่วงเรื่องผิวไฟที่ร้านคือจัดหนักจัดเต็ม ทาครีมกันแดดทั่วตัว5555 ทุกวันของการทำงานก็จะมีกลิ่นปลาเค็มปลาหมึกติดตัว ถ้ายืนข้างข้าวหลามก็จะกลิ่นใบจากตลบอบอวล ทำใจสระผมทุกวัน แรกๆลูกก็จะแบบเหม็นๆตอนนี้ชินไปแล้ว5555

⭐️สรุปชีวิตคนเราก็จะงงๆเปลี่ยนแปลงแบบไม่ทันตั้งตัว และเราต้องพร้อมปรับตัว ช่วงนึงเราอาจคิดว่าจะใช้ชีวิตแบบนึง แต่เมื่อไม่ได้เป็นอย่างที่หวังเราก็ต้องอยู่ได้ บางทีฉันก็ร้องไห้ในห้องน้ำเปิดฟักบัวทำเอมวีสมัยปี2000 บางครั้งก็เต้นสุดมันกับเพลงตะลื้อตื่ดตื้ดครายเครียดเวลาเหนื่อย ทุกข์สุขกันไป✌🏻❤️

⭐️เราชอบการพิมพ์การพูดคุย เล่าเรื่อง ตอนเรียน เรียนวรสารศาสตร์ ก็ไม่เป็นไรงานที่ทำอาจจะเป็นแม่ค้า แต่ก็เขียนนั้นนี้ตามสตอรี่และโพสเพื่อสนองความชอบตัวเองไป55555

⭐️เราเลี้ยงลูกฟูลทาม และทำงานเฉพาะเวลาลูกไปโรงเรียนหรือแฟนดูลูกให้ คือที่บ้านแฟนเราเปิดร้านอาหารทะเลแห้ง หนองมน เราจึงมีชีวิตแบบครบรสชาติประมาณนึง เป็นพนักงานประจำคงไม่น่ามีใครกล้าจ้าง ลูกป่วยทั้งอาทิตย์ก็ลาไปเลยฉ่ำๆ🥲

ถึงจังหวะจะไม่สวยงามเท่าไหร่นัก แต่การมีลูกคือความสุขและความเหนื่อยที่ผสมกันไป (สำหรับเรานะ)คือเราเคยคิดเรื่องนี้ตั้งแต่เด็กไม่ว่ามาแบบไหนก็ตามคือเธอคือพรมลิขิตชีวิตฉัน โลกนี้อาจจะโหดร้ายหรือมีช่วงสวยงาม แต่ลูกคือคนนึงที่ไม่ว่าเราร้องไห้ ดุ ยิ้ม เล่นด้วยกัน ยังคงเรียกหาเราเสมอ และเราก็เรียกหาเสมอเช่นกัน(ไม่รู้ว่าโตแล้วเป็นไงนะอันนี้ตอน5ขวบค่ะ555)

#Lemon8 #lemon8ไดอารี่ #รีวิวชีวิต #รีวิวชีวิตตัวเอง

#ตัวฉันในวัยนี้