นางฟ้าไรสี โดย prisym นักเขียนอิสระคนไทย

โลกที่แบ่งมนุษย์ออกเป็น 2 จำพวก คัลเลอร์พวกที่มองเห็นสีสัน และโมโนโครมที่มองเห็นเป็นสีขาวดำ ถ้าได้พบคัลเลอร์ที่เป็นโซเมท ภาพขาวดำของโมโนโครมจะค่อย ๆ มีสีสัน แต่ถ้าอายุครบ 20 ปี แล้วยังหาโซเมทไม่เจอก็จะทำให้มองไม่เห็นอะไรอีกต่อไป

ฟิวเซีย กำลังจะอายุครบ 20 ในสองเดือนข้างหน้า เธอยังไม่ค้นพบโซเมทของตัวเอง เลยเลือกที่จะจบชีวิตลงด้วยการกระโดดสะพาน แต่ในขณะที่กำลังจากตกลงสู่ผิวน้ำ ก็ได้ เรเวน เทวยูตนัยน์ตาสีแดงช่วยไว้ และดวงตาสีแดงของเรเวนนั้นแหละ คือสีแรกที่ฟิวเซียได้เห็น

เรื่องเล่าผ่านชีวิตประจำวันของฟิวเซีย หลังจากเรเวนช่วยชีวิตเอาไว้ ฟิวเซียมีเรเวนเข้ามาอยู่ในการดำเนินชีวิต ซึ่งนำพาให้ฟิวเซีย ไปพบเจอเรื่องราวของผู้คนต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็น

"คุณลุงคุณป้าร้านแกงกระหรี่ที่กำลังจะปิดตัวลงจากการเข้ามาของห้าง"

"คนไข้ที่กำลังจะฆ่าตัวตาย"

"คุณยายโมโนโครมที่ตาบอด หลังจากไม่ได้พบโซเมทของตัวเอง"

"เด็กชายที่มาขอพรทุกวัน เพื่อให้พ่อของเค้ากลับมาเหมือนเดิม"

เรื่องราวของคนเหล่านี้ทำให้ ฟิวเซียได้ค้นพบความหมายของการมีชีวิตอยู่ต่อ และพบว่าในวินาทีที่เราอยากจากโลกนี้ไป ขอแค่ใครซักคนยื่นมือเข้ามาช่วย ก็ทำให้เราอยากมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ ฟิวเซียเลยเข้าไปช่วยคนเหล่านั้นเหมือนกับที่ฟิวเซียเคยได้รับมันมาจากเรเวน

หนังสือเล่มนี้ทิ้งความรู้สึกอุ่น ๆ ไว้ในใจหลังอ่านจบ เหมือนปลอบโยนจากการใช้ชีวิตที่ผ่านมา และโอบกอดให้เราได้ใช้ชีวิตต่อไป

เล่มนี้เป็นของนักเขียนคนไทยอีกคนหนึ่งที่เราชื่นชอบค่ะ อยากให้นักอ่านหลาย ๆ คนเปิดใจอ่านผลงานของนักเขียนคนไทยมากขึ้นนะคะ หลายเรื่องสนุกไม่แพ้งานแปลต่างประเทศแน่นอน ร้านหนังสืออิสระต่าง ๆ ก็นำผลงานเหล่านี้ออกมาจำหน่ายมากขึ้นด้วย เข้าแอปส้มก็ซื้อได้แล้ว

#รีวิวหนังสือ #หนังสือเล่มโปรด #หนังสือ #รีวิวหนังสือน่าอ่าน #หนังสือน่าอ่าน #หนังสือดีบอกต่อ