11 ปีที่อยู่ด้วยกัน วันนี้ไม่เหมือนเดิม.

เรารู้จักกับแฟนตั้งแต่ ป.6 มาเป็นแฟนกันตอน ปี 2 ตอนนี้ก็ 11 ปีแล้ว มีเจ้าตัวแสบ 1 คน 2 ขวบนิดๆ ถึงตอนนี้อะไรๆก็เปลี่ยนไป

จากเคยเรียก "ฮันนี่" ก็เปลี่ยนเป็น "ป่าป๊า"

จากเคยทำอะไรตามใจ เคยดูซีรีย์เกาหลี 16 ตอน วันเดียวจบ ก็กลายเป็นต้องนอนเพราะเดี๋ยว 6 โมงเช้า จะมีเจ้าจิ๋วมาสะกิดเรียก

พอมีสมาชิกมาเพิ่ม บทบาทเราก็เปลี่ยนไป รักกันเท่าเดิมมั้ย รักกันมากกว่าเดิม 😊❤️

เราโชคดีที่สามีเราน่ารักมากๆ ไม่ว่าจะตอนไหน ตอนอยู่ด้วยกัน 2 คน หรือ ตอนมีลูกแล้ว ก็ดำรงตำแหน่ง Super Supporter เสมอ อยากทำอะไร พาไปทำ อยากกินอะไร พาไปกิน อยากไปเที่ยวไหน ขอให้บอก ทั้งๆที่เขาก็ไม่ได้ชอบทำอะไรหรอก แต่ชอบให้เรามีความสุข (จริงๆ คือ นางชอบนอนพุงกางอยู่บ้าน)

พอมีลูก สามีเป็นสุดยอดป่าป๊าตัวกลม เล่นกับลูก อาบน้ำ อุ้มเรอ อ่านนิทาน พาไปขับรถเที่ยวเล่น ให้หม่าม้าทำงาน พักผ่อน หรือนอนตื่นสายได้

เป็นสนามเด็กเล่นไว้ให้ลูกนอนเล่นบนพุง แล้วก็เป็นกรรมการใจเย็นตอนหม่าม้ากับลูกระเบิดอารมณ์ 😅 ขอบคุณคับ

✨ สามีบอกเราว่า "บางอย่างไม่ต้องปรับตัวเขาหากันหรอก แค่เราเข้าใจสิ่งที่เขาทำก็พอ" ไม่ต้องชอบเหมือนกัน แค่เข้าใจว่าอีกฝ่ายชอบแบบไหนก็พอแล้ว บางอย่างไม่ต้องพยายามทำเหมือนๆกัน แค่เข้าใจ และใช้ชีวิตบนความเข้าใจ ก็แฮปปี้แล้ว 😊

PS.สุขสันต์วันเกิดนะป่าป๊า หม่าม้ากับอาเธอร์จะเป็นเจ้าตัวยุ่งอยู่ใกล้ๆป่าป๊าไปตลอดเลย ❤️

#บทเรียนความสัมพันธ์ #ความรักความสัมพันธ์ #สตอรี่ของคนมีลูก #คนอวดแฟน #ชีวิตคู่ #อยู่ก่อนแต่ง #relationship