Самый простой способ скачать видео и галерею из приложения Lemon8
Компьютер: щелкните правой кнопкой мыши и выберите "Сохранить ссылку как..." для загрузки.
PHOTOS | |||
JPEG | Скачать | ||
JPEG | Скачать | ||
JPEG | Скачать | ||
JPEG | Скачать | ||
JPEG | Скачать |
สวัสดีครับเพื่อนๆชาว lamon8
ผมชื่อเอสอายุ27ปี วันนี้จะมาแชร์ประสบการณ์โดนหลอกไปเป็นคอลเซนเตอร์!ที่ปอยเปต ผมจะเล่าตั้งแต่จุดเริ่มต้นที่โดนหลอกเลยนะครับอาจจะยาวนิสนึงนะครับ
ผมเป็นคน จ.แปดริ้ว(ฉะเชิงเทรา) ตอนนั้นตกงานมานานมากเข้าออกงานบ่อยมากเหมือนหาสิ่งที่ชอบทำไม่เจอ แต่ก่อนผมอยู่บ้านเช่าที่ตายายเช่าไว้
แล้วอยู่มาวันนึงอาซึ่งเป็นลูกของตายายได้มารับ
ไปอยู่กทม.แล้วไม่ได้เช่าบ้านหลังนั้นต่อ ตอนนั้นผมทำงาน รปภ.ในเมืองต้องควงกะไม่รู้ว่าอามารับตายาย
ไปอยู่ด้วย ผมก็ได้กลับบ้านมาและรู้ข่าวว่าเขาไม่อยู่
กันแล้วมีแต่เสื้อผ้าผมที่อยู่หน้าบ้าน และพี่ลูกของอา
ก็ได้ทักมาบอกว่าตายายมาอยู่กทม.แล้ว
ผมก็คิดว่าจะไปอาศัยอยู่กับเพื่อนในตัวเมืองแปดริ้ว
แต่แล้วผมก็ตกงาน ผมก็หางานในแอฟฟ้าต่อ
และได้เจออยู่งานนึงเขาบอกโพสว่างานอยู่จ.สระแก้วมีที่พักมีอาหารให้ฟรี3มื้อ มีรถไปรับถึงที่ เขาบอกจะมารับที่โรบินสันฉะเชิงเทรา ผมก็ให้เพื่อนไปส่ง
และเขาก็มารับไป พอขึ้นรถมาเขาก็อะธิบายงาน
ว่าทำที่จ.สระแก้วนะ ผมก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ ตัวผมเป็นคนไม่ค่อยพูดไม่ค่อยถามเลยไม่ได้อะไร อยากไปเห็นหน้างานว่าทำยังไงก่อน
แล้วก็เดินทางไป ผมก็เผลอหลับไป ตื่นมาอีกที
ก็รู้ว่ามันพามาอีกที่นึงที่ไม่ใช้ประเทศไทย!
ตอนนั้นผมก็ไม่รู้จะทำยังไงต่อ เลยตามน้ำพวกมันไป
เพราะผมก็กลัวว่ามันจะทำอะไร แล้วมันก็พามาที่พัก
ซึ่งเป็นที่ทำงานของแก๊งคอลเซนเตอร์!!มีหัวหน้าเป็นคนจีนพูดแต่ภาษาจีนมีล่ามแปลภาษา
มีคนไทยอยู่ในนั้นประมาณ40คน วันแรกมันยึดโทรศัพท์ไม่ให้ใช้และมันยังไม่ได้ให้ทำอะไร
พอมาอีกวันมันเอาสคลิปมาให้ผมท่อง
ทำเป็นเหมือนเจ้าหน้าที่ธนาคาร อยู่อย่างนั้น10วัน
ส่วนคนอื่นๆมันก็ให้โทรหลอกคนอยู่อย่างนั้นตั้งแต่
8โมง-6โมงเย็น พอไม่ได้ยอดมันก็เอาไม้ชอตบางคนมันทำยอดได้หลอกคนได้ แต่ดีที่ผมยังไม่ได้หลอกใครตอนนั้นคิดว่าจิตใจมึงทำด้วยอะไรถึงได้หลอกคนแก่คนที่ไม่รู้ได้ ตอนนั้นผมทำอะไรไม่ได้ได้แต่ท่องไอสคลิปนั้น กลัวก็กลัวมันจะเอาไม้ชอตด้วย
ในหัวผมก็ได้แต่คิดหาทางออกให้ได้ ต้องหนีจากที่นี้ให้ได้ และมีอยู่วันนึงที่มันเอาโทรศัพท์มาให้เล่นได้
มันให้เล่นโทรศัพท์ถึง5ทุ่มครึ่ง
ตอนนั้นผมก็มีโทรศัพท์อยู่สองเครื่อง ผมคิดที่จะหนีในคืนนั้น พอถึงเวลามันให้เก็บโทรศัพท์ผมก็เอาเสื้อ
มาห่อเคสทำเป็นเหมือนโทรศัพท์และสละอีกเครื่องนึง
เอาไว้ด้านบนเพื่อให้มันไม่สงใสมาก ตอนนั้นมีคนนอนกับผมอีกคนนึงในห้อง ผมก็นอนรอดูว่าเขาจะหลับหรือยัง จนเวลาตี2ผมก็ค่อยๆเปิดประตูและปีนกำแพง
ที่สูงท่วมหัวผมออกมาได้ตอนนั้นใจเต้นรัวๆเลย
พอกระโดดข้ามกำแพงมาเจอยามที่เฝ้าอยู่ดีที่มันหลับ
ใจเต้นรัวๆไม่หยุดได้แต่ท่องในใจตั้งสติไว้ๆ
ผมคิดในใจว่าเราเคยเป็นทหารเกณฑ์มาก่อน
ใช้วิชาที่ฝึกมาเอาชีวิตให้รอด คิดอยู่ตลอดว่าต้องรอดให้ได้ และผมก็เดินต่อไปเลื่อยๆหมาก็เห่าทำผมตกใจไปหมด แต่ผมก็ตั้งสติและเดินๆๆต่อไป
ตอนนั้นสัญญาณโทรศัพท์ก็ไม่ด้วยผมเดินหาสัญญาณจนเจอและสมัครเน็ตเปิดดูแผนที่และเดินต่อไปเลื่อยๆเดินมาบนเส้นทางสะพานมิตรภาพไทย-กัมพูชา จนเช้าถึงที่อนามัย จ.สระแก้วแล้วผมก็พักอยู่ที่นั้นพักโต แล้วเดินต่อไปจนถึงสถานีรถไฟ.บ้านคลองลึกนั่งรถไฟต่อจนถึงแปดริ้ว
ระหว่างนั่งรถไฟก็ได้แต่คิดว่าเราหนีมาได้ยังไง
เป็นประสบการณ์ชีวิตที่ไม่ลืมแน่นอน
ทั้งนี้ผมก็ได้บทเรียนจาก ประสบการณ์นี้เลยคือ
:คิดว่าตัวเองต้องตั้งคำถามให้มาก
:ต้องตั้งสติให้ดี
:อย่าหลงเชื่อใครง่ายๆ
ประสบการณ์ชีวิตที่ไม่ดี
ให้คิดสะว่าให้เป็นบทเรียนชีวิต
ขอเราจงอย่าท้อ มีสติให้มากๆนะทุกคน
จงผ่านมันไปให้ได้คิดบวกเข้าไว้แล้วชีวิตจะดีขึ้นเอง
ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนผ่านบททดสอบชีวิตไปให้ได้ด้วยดีนะครับ ขอบคุณครับ❤️