ซุนหงอคงในมุมนักบริหาร

1 ซุนหงอคงถ้าเขียนแบบภาษาปัจจุบันคือ bad boy จุดต่างของ bad boy กับอันธพาลคือ bad boy ไม่เคยรังแกคนอ่อนแอกว่าหรือลดตัวไปสู้กับคนอ่อนแอกว่า ซุนหงอคงมีแต่สู้กับคนที่เหนือกว่าตัวเอง พร้อมจะยืนหยัดกับผู้มีอำนาจ (เทวดา เทพ บนสวรรค์) เมื่อพบว่าไม่ถูกต้องแทนที่จะยอมก้มหัว มันคือสเน่ห์ของซุนหงอคงไม่รังแกคนอ่อนแอกว่าถึงตัวจะมีอำนาจ กล้าจะยืนหยัดบนหลักการตัวเอง ถึงจะต้องเป็นศัตรูกับบรรดาเทพบนสวรรค์ นี่คือความเป็นผู้นำที่ซุนหงอคงเป็นผู้นำเหล่าวานรได้

2 ในการเดินทางถึงซุนหงอคงมีอิทธิฤทธิ์มากที่สุดเมื่อเทียบกับตือโป๊ยก่าย ซัวเจ๋ง แต่ไม่มีตอนไหนเลยที่ซุนหงอคงแสดงอาการข่ม ตือโป๊ยก่ายหรือซัวเจ๋ง นี่คือคุณสมบัติของนักบริหารที่ดี ไม่ใช่ถือตัวว่าเก่งกว่าแล้วเที่ยวไปข่มคนอื่น

3 งานที่ยิ่งใหญ่ถึงเราเก่งแค่ไหนก็ไม่มีวันสำเร็จ ถ้าไม่มีทีมงานคอยช่วยเหลือ ถ้าเนื้อเรื่องไซอิ๋วไม่มีตือโป๊ยก่าย เนื้อเรื่องคงชืดไม่สนุก

3.1 ทุกครั้งที่หงอคงออกไปหาอาหารก็ได้ตือโป๊ยก่ายกับซัวเจ๋งคอยดูแลพระถังซัมจั๋ง มีซัวเจ๋งคอยเป็นคนแบกหามให้ มีม้ามังกรขาวคอยเป็นพาหนะให้พระถังซัมจั๋ง หลายครั้งที่ซุนหงอคงสู้ ก็ได้ตือโป๊ยก่ายคอยสนับสนุน

3.2 ซุนหงอคงไม่เคยบ่นว่าทำไมตนเองต้องหาอาหาร ขณะที่คนอื่นนั่งรอ ซัวเจ๋งไม่เคยบ่นว่าทำไมตนเองต้องคอยแบกหาม ไม่มีใครบ่นว่าทำไมพระถังซัมจั๋งได้ขี่ม้าขณะที่คนอื่นต้องเดิน ชีวิตการทำงานจงก้มหน้าทำงานตามหน้าที่อย่าบ่น

4 หลายครั้งที่ซุนหงอคงไม่สามารถปราบปีศาจได้ ก็ได้เจ้าแม่กวนอิมมาช่วย ชีวิตจริงจงเห็นหัวผู้ใหญ่บ้างเพราะบางสถานการณ์ การได้ผู้ใหญ่มาช่วยก็เป็นเรื่องดี

5 เมื่อทำงานจงลดอัตตาอย่าไปไล่จนคนอื่นไม่มีที่ยืน ถึงคุณจะเป็นฝ่ายถูก เมื่อพระถังซัมจั๋งไม่ฟังซุนหงอคงแถมยังไล่ซุนหงอคงไปอีก พอความจริงปรากฏพระถังซัมจั๋งก็ฟังซุนหงอคงมากขึ้น ยอมวางอัตตาลง

ซุนหงอคงก็ไม่ไปไล่ถึงความผิดพลาดของพระถังซัมจั๋งที่ไม่ฟังตนเอง ยอมวางอัตตาลงเดินหน้าทำงานต่อ ไม่เอ่ยถึงความผิดพลาดของพระถังซัมจั๋ง

6 การเดินทางไปชมพูทวีป หนึ่งในปัจจัยความสำเร็จคือท่านรองรู้หน้าที่และศักยภาพตัวเอง ทำหน้าที่ท่านรองอย่างดี ทั้งตือโป๊ยก่าย ซัวเจ๋ง ม้ามังกรขาว ในการทำงานเมื่อคุณคือท่านรองจงรู้หน้าที่ตัวเอง ปัญหาคือหลายครั้งที่ท่านรองไม่รู้หน้าที่ตัวเองหรือศักยภาพตัวเอง ปัญหาถึงเกิด