Tải Video Lemon8

Cách dễ nhất để tải video Lemon8 và tải ảnh từ ứng dụng Lemon8

เมื่อฉัน ซีสต์แตกในรังไข่!!!! ในวัย 23 ปี

เมื่อฉัน ซีสต์แตกในรังไข่!!!! ในวัย 23 ปี

Máy tính: Nhấp chuột phải và chọn "Save link as..." để tải xuống.

PHOTOS
เมื่อฉัน ซีสต์แตกในรังไข่!!!! ในวัย 23 ปี JPEG Tải xuống
เมื่อฉัน ซีสต์แตกในรังไข่!!!! ในวัย 23 ปี JPEG Tải xuống
เมื่อฉัน ซีสต์แตกในรังไข่!!!! ในวัย 23 ปี JPEG Tải xuống
เมื่อฉัน ซีสต์แตกในรังไข่!!!! ในวัย 23 ปี JPEG Tải xuống
เมื่อฉัน ซีสต์แตกในรังไข่!!!! ในวัย 23 ปี JPEG Tải xuống
เมื่อฉัน ซีสต์แตกในรังไข่!!!! ในวัย 23 ปี JPEG Tải xuống
เมื่อฉัน ซีสต์แตกในรังไข่!!!! ในวัย 23 ปี JPEG Tải xuống
เมื่อฉัน ซีสต์แตกในรังไข่!!!! ในวัย 23 ปี JPEG Tải xuống
เมื่อฉัน ซีสต์แตกในรังไข่!!!! ในวัย 23 ปี JPEG Tải xuống
เมื่อฉัน ซีสต์แตกในรังไข่!!!! ในวัย 23 ปี JPEG Tải xuống

สวัสดีค่ะเรามาแชร์ประสบการณ์แบบคาดไม่ถึงในวัย 23 ปี ย่าง 24 ปีค่ะ อ่านจะพิมเยอะหน่อยนะคะทุกคน

เริ่มเลยค่ะ

ก่อนหน้านี้เราประจำเดือนเดือนมาไม่ปกติอยู่แล้ว มาบ้างไม่มาบ้าง ส่วนใหญ่เว้นแค่ 1-2เดือนค่ะ ถึงจะมา

เมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์เราได้ไปซาวด์ท้องมาค่ะ แต่คุณหมอไม่พบความผิดปกติไม่พบก้อนเนื้ออะไรเลยค่ะ เราเลยสบายใจ หลังจากเราไปตรวจแล้ว ประจำเดือนเราขาด 2 เดือน ตรวจการตั้งครรภ์ก็ขึ้นขีดเดียวค่ะ แล้วเป็นประจำเดือนครั้งล่าสุด 30 มีนา-3เมษา

3 เมษาเราได้มีอาการปวดท้องหลังประจำเดือนหมด เราคิดว่าแค่ปวดท้องปกติ เราก็อาบน้ำนอนไม่ได้คิดอะไรพอติ่นเช้ามาวันที่ 4 เมษา เราตื่นมาอาการปวดท้องหายไป เราได้ทำการอาบน้ำแต่งตัวใส่ชุดทำงาน นั่งสักพัก เราปวดท้องแบบรุนแรงเลยค่ะลุกแทบไม่ขึ้น แฟนก็ไปทำงานแล้วด้วย เราเลยตัดสินใจขับรถไปหาหมอเลยค่ะพอถึงโรงบาล เราได้นั่งรถเข็นยื่นบัตรรอคิวตรวจ พอได้ตรวจคุณหมอได้ส่งไปเจาะเลือด และตรวจปัสสาวะว่าตั้งครรภ์มั้ย หลังจากผลเลือดออกมา ตอนแรกบอกเราเป็นไส้ติ่งอักเสบ หลังจากนั้นคุณหมอให้เรารอพบหมอสูตินารีเพื่อทำการตรวจภายในและเป็นการตรวจภายในครั้งแรกของเราด้วยค่ะ คุณหมอได้ทำการตรวจ จนพบก้อนเนื้อในรังไข่ข้างขวา ประมาณ 3.4 ซ. แต่ยังไม่ระบุว่าเป็นก้อนเนื้ออะไร ว่าฝี หรือซีสต์ เราได้ทำการพูดคุยกับคุณหมอ คุณหมอถามเราเลยค่ะ พร้อมผ่าตัดมั้ยวันที่ 5 เมษา 10:00 เราบอกพร้อมค่ะ เพราะเราปวดท้อง หลังจากเราออกจากห้องตรวจ เราร้องไห้ไม่หยุดทั้งหลังทั้งกังวล ใจเสียไปเลยค่ะ คิดมาก กลัวการผ่าตัดค่ะ หลังจากนั้นเราได้ทำการ เซนต์เอกสารแอดมินนอนโรงบาล(นอนห้องรวมนะคะ) และได้ทำการไปเจาะข้อมือเข้าน้ำเกลือและไปเอกซเรย์ไปเช็คคลื่นหัวใจก่อนผ่าตัดวันพรุ่งนี้ ทำอะไรเสร็จได้ขึ้นไปเปลี่ยนชุดได้นอนแอดมิน รอผ่าตัดวันถัดไปค่ะ

-วันที่ 5 เมษา ก่อนจะเข้าผ่าตัดมีคุณหมอมาหา มาพูดคุยให้กำลังใจ หลังจากนั้นจะส่งรถมารับเราไปผ่าตัดค่ะ คุณหมอเข็นเราไปห้องผ่าตัด ตอนแรกคุยกันเค้าจะทำการบล็อกหลังเรา พอเข้าไปห้องผ่าตัดจริงๆ คุณหมอได้ฉีดยาสลบเข้าสายน้ำเกลือและให้เราดมออกซิเจนจากนั้นไม่ถึง 5 วินาทีเราหลับไปเลยค่ะ เข้าห้องผ่าตัดไป 10:00-13-40(เวลานี้รวมนอนดูอาการที่ห้องผ่าตัดด้วยนะคะ) ตอนผ่าตัดเสร็จคุณหมอปลุกเราให้ตื่น เราลืมตาขึ้นบอกคุณหมอ แสบคอ และเราหนาวสั่นมากค่ะ คุณหมอห่มผ้าให้ 3 ผืน และเข็นเราขึ้นมาพักฟื้น ที่ห้องค่ะ รู้สึกเจ็บแผลและตึงแผลมากค่ะพร้อมกับต่อสายฉี่จากห้องผ่าตัด คุณหมอได้ทำการบอกเราว่า งดน้ำงดอาหาร จนกว่าวันที่ 6 เมษา คุณหมอที่ทำการผ่าตัดเราจะมาเยี่ยมอีก ถึงจะได้ดื่มน้ำ ทรมานมากค่ะทุกคน แสบคอมาก หิวน้ำมากกว่าข้าว เพราะเราอดน้ำมาตั้งแต่ เที่ยงวันที่ 5 จนถึงตอนเย็นวันที่ 6 เมษา คุณหมอมาเยี่ยม มาดูแผลและบอกเราว่า (เราเป็นซีสต์ค่ะ 3.5 เซนเลย ที่เราปวดท้องเพราะซีสต์แตก และมีพังพืดเกาะเยอะคุณหมอก็ได้ทำการเลาะออกให้) มาตรวจเสร็จ หลังจากนั้นจึงให้เราทานน้ำได้ค่ะ และได้ทานข้าว เป็น น้ำข้าวต้ม น้ำเก๊กฮวย น้ำซุป และหลังจากได้ทานข้าวคุณหมอก็ได้มาทำการถอดสายฉี่ให้ เราเริ่มขยับตัวได้ แต่ไม่มากเท่าไหร่ ถอดสายฉี่ไป ก็ต้องเอากระโถนมาฉี่บนเตียงอยู่ดีเพราะเรายังเดินไม่ได้ แม่แฟนกับแฟนเราเป็นคนเอากระโถนมาให้เราฉี่ค่ะ แล้วเราฉี่บ่อยมากเพราะเราทานน้ำเยอะ แอบสงสารแม่แฟนกับแฟน😅 ตัดไปวันที่7 เมษาเลยนะคะ ตอนเช้าคุณหมอได้มาทำการถอนสายน้ำเกลือให้ แม่แฟนเลยให้เราหัดลุกเดิน เราก็ลุกได้ค่ะ สู้เอาค่ะ อดทนเอา แต่ถึงลำบากหน่อย แม่แฟนพะยุงค่ะ หัดเดินไปเดินมา ไปเข้าห้องน้ำบ้าง กลับมานั่ง แล้วไปเข้าห้องน้ำ จนตอนบ่ายคุณหมอมาเยี่ยม ถามอาการเรา เราได้บอกหมอว่าเราลุกไปฉี่เองได้ค่ะ ถ่ายก็ได้แล้ว หมอก็ถามเราพร้อมกลับบ้านมั้ย เรารีบตอบเลยค่ะ พร้อมค่ะ และเรากระโดดขึ้นเตียงเอง แฟนกับแม่แฟนเราตกใจ5555 ความดีใจของเราอ่ะเนาะ ได้กลับบ้านวันที่ 7 เมษา ตอน 14:00 ค่ะ และได้ยากลับมาทานที่บ้าน

คุณหมอนัดดูแผล 18 เมษายนนี้

เนื่องจากต้องไปฟังผลชิ้นเนื้อ และดูแผลค่ะ

ฝากเป็นกำลังใจให้เราด้วยนะคะทุกคน

ตอนนี้เราดีขึ้นมากๆเเล้วค่ะช่วยเหลือตัวเองได้เยอะแล้ว หัดเดินไปมาบ้าง เดินเล่นบ้าง แผลก็ดีขึ้นเยอะค่ะ

อาจจะเล่าเรื่องได้ไม่ดีเท่าไหร่นะงับ ไม่ได้ลงลายละเอียดเยอะเท่าไหร่ กลัวจะยาวไปมากกว่านี้

#ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ

#ขอบคุณทุกกําลังใจ❤️ขอบคุณทุกคอมเม้น🙏