Lesson 1 - อย่าแคร์ใครให้มากกว่าใจของตัวเอง

จำไม่ได้หรอกว่าเคยได้ยินคำพูดนี้มาจากไหน จนกระทั่งไปเจอ Story IG คนๆ นึง ว่าเขามีการ Mention ถึงกันในการทำงานที่จริงๆ แล้วก็มีเราร่วมวงอยู่ในนั้นด้วย แม้จริงๆ จะไม่ได้ช่วยเขาทำอะไรมากก็เถอะ แต่การไม่ถูกพูดถึงหรือ Mention ถึงก็แอบทำให้น้อยใจอยู่เหมือนกันมั้ง?

.

ทั้งๆ ที่จริงๆ แล้วเราก็ไม่ได้ Follow Social กันหรอก นี่ก็คงอาจจะเป็นมุมนึง.. ที่ทำไมเขาไม่ Mention ถึงเราก็ได้

.

เอาจริงความคิดพวกนี้ก็วนอยู่ในหัวหลายชั่วโมงเหมือนกันนะ ทำเราดิ่งดาวน์ไปหลายชั่วโมงอยู่ ในเมื่อเรามันเป็นคนคิดเยอะฟุ้งซ่านไปเองและเรื่องนี้ไม่ได้ผิดที่ใคร คงเป็นความสะง๊องสะแง๊งของวัยฮอร์โมนกำลังจะเปลี่ยนผ่าน

.

และทั้งๆ ที่จริงๆ เรื่องมันไม่ได้ใหญ่โตอะไรเลย แต่แม่งก็คิดวนอยู่นั่นแหละ เอาจริงคิดว่าคนทั้งโลก ต้องมีช่วงเวลานึงแหละที่คิดแบบนี้ แล้วทำไมเราถึงเป็นแบบนี้กันนะ?

.

จนเราไปหาว่าในโลก Internet เนี่ยมันมีบอกไว้ไหม แล้วก็ไปเจอบทความนึง ในเว็บ MashableSE Asia [ https://sea.mashable.com/.../how-to-stop-caring-what... ] เขาเขียนไว้ว่า…

.

[ส่วนเนื้อหาแล้วน้า ใครเน้น Emotional Damage ข้ามล่าย]

ทำไมเราแคร์สายตาคนอื่น?

.

มนุษย์เรามีธรรมชาติที่จะต้องการการยอมรับจากผู้อื่น เพราะในอดีตการเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มช่วยให้เรามีชีวิตรอด การถูกปฏิเสธจึงทำให้เรากลัว

.

นักวิจัยพบว่าสมองส่วนที่ตอบสนองต่อความเจ็บปวดทางกายภาพและการถูกปฏิเสธทางสังคมนั้นเป็นส่วนเดียวกัน นี่จึงอธิบายได้ว่าทำไมการไม่เห็นด้วยหรือไม่ยอมรับจากคนอื่นจึงส่งผลกระทบต่อเราอย่างมากทั้งทางอารมณ์และจิตใจ

.

ดังนั้น การแคร์สายตาคนอื่นจึงเป็นเรื่องธรรมชาติ ไม่ใช่เรื่องแปลกหรือผิดปกติแต่อย่างใด

.

🫵 จอบอ ก้าบๆ

-ทำได้ทุกอย่าง แต่ไม่ทราบอะไรลึกๆ เล้ย ไอเด็กเป็ด-

#บันทึกเด็กเป็ด #ทำไมเราชอบแคร์คนอื่น #mindset