เรื่องหลอนต้องอ่านให้จบ ที่ไปเล่าในรายการเดอะโกส‼️🥶

เรื่อง เบอร์สุ่ม ‼️

เรื่องนี้ย้อนกลับไปปี2548

18ปีที่แล้ว ผมเรียนชั้นมัธยมต้นแห่งหนึ่งในภาคใต้ ผมได้โทรสัพจากพ่อเครื่องหนึ่งแล้วเกิดอารมเหงาอย่าโทรหาใครสักคน เลยสุ่มเบอร์โทรไป ลงท้ายด้วย36ครับเบอร์นี้จนได้รู้ปลายสายเผ็นผู้หญิงคน1 เสียงน่ารักมากๆโทรไปครั้งแรกไม่กล้าคุย ผมเลยบอกไปว่าโทรผิด‼️ชึ่งวันต่อมานึกยังไงไม่รู้โทรหาเธออีก และที่นี้เลยคุยทำความรู้จักเลยครับ เธอนั้นชื่อว่าแพร อายุ16ปี เธออยู่ภาคกลางครับส่วนตัวผมอยู่ภาคใต้ด้วยระยะทางไกลกันมากเลยทำได้แค่คุยกันผ่านทางโทรศัพท์ครับชึ่งยุคนั้นโลกโชเชี่ยลยังไม่มีครับ จนคุยไปคุยมาเริ่มเกิดความรักขึ้นมาจนผมขอแพรคบ เป็นแฟนเราก้อได้เป็นแฟนกันครับ คุยโทรศัพท์กันทุกวันช่วง2ทุ่มถึง4ทุ่มคุยทุกวัน คุยมาเป็นระยะเวลาถึง4-5ปีแต่ไม่เคยนัดเจอกันเลยไม่เคยเห็นหน้ากันจนอยู่มาวันหนึ่งช่วงม.5 เราทั้งสองทะเลาะกันแรงมากครับผมทำกิจกรรมที่โรงเรียนและมีจีบๆสาวรุ่นน้องและกลับบ้านดึกเลยไม่ได้โทรหาเธอครับ จนแพรขู่‼️ว่าจะโดดน้ำนะถ้ากันย์ยังไม่สนใจเรา ผมก้อไม่ง้อครับ แล้วแพรก็วางสายไป จนมีผู้หญิงอีกคนโทรหาผมเทอคือคุณแม่ครับของแพรครับว่าเบอร์นี้เป็นแฟนแพรไหมเห็นเม้มชื่อว่า ที่รักผม เลยตอบไปว่าใช่ ตอนนี้แพรป่วยไม่สบายอยู่โรงพยาบาล

เพราะก่อนที่แพรโดดน้ำ แพรได้เขียนข้อความไว้ว่า รักกันย์มากนะเราจะอยู่ด้วยกันตลอดไปผมก่อไม่รู้จะทำไงครับด้วยความที่ผมเป็นคนเก็บตัวไม่รู้ว่าจะเดินทางไปเยี่ยมยังไงด้วย แต่เวลาผ่านไป1อาทิตย์แพรก้อโทรกลับมาครับผมก่อง้อคุยกันตามระเบียบครับ มาเลยๆจนเวลาผ่านไปจนผมได้เข้ามาเรียน มหาลัย ที่กรุงเทพครับต้องบอก่อนนะคับผมไม่เคยเจอหน้าแพรแม้เเต่ครั้งเดียว ผมเริ่มไม่okกลับความสัมพันธ์ครับ อยากตีตัวออกห่างเพราะเจอสังคมใหม่ด้วยครับ อยากมีแฟนเป็นตัวเป็นตนด้วย แต่เวลาผมคบคุยกับใครเขาจะจับผมได้ตลอดครับ ทั้งที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันแต่ จะมีผู้หญิงที่ผมคบบอกตลอดว่า ผมมีแฟนแล้วจะมาคบทำไมอยู่หอกับเทอไงเช่นคนแรกมาห้องผม พอเธอกลับบ้านไปเผธอกลับเจอผู้หญิงคน1มาเข้าฝันบอกว่าอย่าไปยุ่งกับกันย์เลยกันย์เขามีแฟนแล้วแล้วผู้หญืงคนนั้นก้อพยายามจะบีบคอเธอครับจนเธอหลุดมาได้เธอก้อตีตัวออกห่างผมไปเลยชึ่งผมก้องงมากเพราะอยู่หอคนเดียวมาตลอด จนเวลาผ่านไป8ปี ผมไม่เคยมีแฟนเป็นตัวตนเลยครับ ก้อคุยโทรศัพท์กับแพร มาตลอดผมก้อไม่เคยไปหาแพรเลย จนแล้วจนรอดเมื่อปี2558ผมได้มาทำงานที่กรุงเทพผมได้รู้จักผู้หญิงคนหนึ่งแกชื่อเพลิน อยู่ภาคใต้ครับ ทำงานที่เดียวกันสนิทสนมกันจนใกล้สินปีเรามีแพนกันไปเที่ยวที่บ้านเพลินครับ พอไปบ้านน่าอยู่มากครับบ้านเพลินน่าอยู่มากดูมีฐานะด้วย พอเราสังสรรค์กันเสร็จแยกย้ายกันเข้านอน ผมฝันครับว่า ผมนั่งคุยโทรสัพข้างๆมีผู้หญิงสวยมากคนหนึ่งในฝันแกพูดกับผมว่า เรารอเทอมานานมากนะกันย์ กันย์อย่าทิ้งเราไปไหนอีกนะจนผมสะดุ้งตื่น

ผมร้องไห้ที่นอนเปียกเลยครับ จนเช้าผมก้อเก็บความสงสัยไว้ เดินสำรวจบ้านเพลินครับแล้วไปสะดุดตรงรูปน้องสาวเพลินครับผมก้อถามไปเพลินมีน้องสาวด้วยหรอ เพลินตอบว่าน้องชื่อแพรได่เสียไปตั้งแต่ปี2550แล้ว ตรงด้านหลังรูปมีกระดาษที่แพรเขียนด้วยเลือดว่า เรารักกันย์มากนะกันย์อย่าทิ้งเราไปไหนอีกนะเราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป เพลินพี่สาวแพรเล่าให้ฟังว่า น้องส่งอกหักใช้มีดกรีดแขนตัวเองแล้วโดดที่แม่น้ำในหมู่บ้านครับมีคนช่วยขึ้นมาแต่ไปเสียที่โรงพยาบาลเมื่อ10ปีที่แล้วผมได้ฟังแทบเข่าทรุดเพราะคนในรูปคือแพร ที่เคยเป็นแฟนผม ที่เราคุยแค่โทรศัพท์กัน มาตลอด10ปี

จนผมอยู่ดีๆก้อร้องไห้ขึ้นมา

เพลินถามว่าจะร้องทำไม ผมตอบไปว่า เศร้านะ แก้เขินครับ และไปถามแม่ของเพลินก็รู้ว่าแพรคือคนที่กันโทรคุยและแม่ได้โทรหาแม่เล่าว่าวันนั้นแพรใส่ชุดสีดำกางเกงยืนก่อนแพรจะโดนน้ำเขาได้กีกเขียนแล้วเขียนข้อความว่าว่า เรารักกันย์มากนะกันย์อย่าทิ้งเราไปไหนอีกนะเราจะอยู่ด้วยกันตลอดแล้วแพรก็โดดสะน้ำไปดีที่มีคนมาช่วยได้ทันเลยส่งตัวไปโรงบาลแต่ก็ไปเสียชีวิตที่โรงบาล ตอนนั้นกันเขาแถบสุดเพราะคือผู้หญิงคนเดียวกันที่ตัวเองคุยด้วยตลอด10ปีที่ผ่านมา จนครบอครัวเพลินมากันไปไหว้เเพรวในวัดตอนนั้นกันตัดสินใจลาออกจากงานกลับบ้านที่ใต้และได้เล่าเรื่องนี้ให้พ่อแม่ฟังทุกคนตกใจกับเหตุกราณน์ที่กันเจอมา คุณกันก็บวชอุทิศส่วนกุศลให้แพรวตลอด1พรรษาและพอสึกกลับมาใช้ชีวิตแพรวก็หายไปจากชีวิตคุณกันไปเลย #ติดเทรนด์ #เดอะโกสเรดิโอ #ออโต้theghost #ออโต้วันพุธสะดุดหลอน #เรื่องผี #เรื่องผีหลอนๆ #ผีหลอกวิญญานหลอน #หลอน #เรื่องเล่า #ผี