นั่งรถไฟไปกินนอนบ้านยาย สวี ชุมพร 💙🐟🌊

#ลาออกจากงานแล้วไปไหน

#นั่งรถไฟไปกินอาหารทะเลที่ใต้สวีชุมพร

ย้อนกลับไปเมื่อ3ปีที่แล้ว เหตุเกิดจากความหิวอาหารทะเลในช่วงโควิด เลยทักไปคุยกับพี่แตเจ้าของบ้านว่าจะไปพักตั้งแต่นั้นเลย หลังจากที่สถานการณ์เริ่มดีขึ้น แต่ด้วยมาตรการหลายๆในตอนนั้นมันยังมีข้อจำกัดหลายอย่าง จึงกลายเป็นทริปที่เลื่อนไปอย่างไม่มีกำหนด

จนกระทั่ง...หลังตัดสินใจลาออกจากงานเลยนึกถึงบ้านพี่แตขึ้นมาเลยทักไปหาแกอีกครั้ง และได้เกิดเป็นทริปอิ่มท้องอิ่มใจในครั้งนี้ขึ้นมาจริงๆเสียที

.

เริ่มต้นทริปด้วยการนั่งรถไฟรอบดึก 22:50 จากสถานีกลางบางซื่อไปยังสถานีสวี ชุมพร ถึงจุดหมายปลายทางประมาณ 6 โมงเช้า จากนั้นให้น้องตินหลานยายออกมารับที่สถานีรถไฟไปบ้าน หัวแหลมโฮมสเตย์ by ตุนตังค์ (Hualam Homestay)

ไปถึงบ้านยายแต่หัววัน เกรงว่าจะเช็กอินไม่ได้ แต่ยายแกก็ใจดีให้เข้าก่อนเวลาได้ ด้วยความเหนื่อยล้าจึงผลอยหลับไปจนเกือบเที่ยง เราจึงตื่นมาพร้อมอาหารเที่ยงที่ยายเตรียมไว้ให้เป็นอาหารใต้ 3 อย่าง กุ้งผัดกะปิ แกงป่าปลาทราย และผัดไข่ใบเหลียง แค่มื้อแรกก็อร่อยน้ำตาไหลแล้ว

เมื่อฉันเป็นแขกที่มาคนเดียว พอตกบ่ายตากะยายมาชวนไปดูบอลของตำบลที่หลานยายลงแข่งด้วย เราจึงไม่ปฏิเสธที่จะไปด้วยและครั้งนี้ยายต้องซ้อนท้ายมอเตอร์ไซต์ฉันไป ฉันเลยแกล้งยายว่า "เกาะดีๆน้า บิดร้อยยี่เลย" ยายขำก๊ากพร้อมอาการเกร็ง 😂

ตกเย็นมาช่วงเวลาแห่งความอร่อยมาเยือนอีกครั้ง ยายเตรียมกับข้าวมื้อเย็นไว้ 5 อย่าง ใช่ค่ะ! ฟังไม่ผิด แกให้เยอะมากจริงๆ เราเลยบอกยายว่า ไม่ต้องเตรียมเยอะนะยาย หนูกินคนเดียวไม่หมด แล้วแกก็ไม่ลดปริมาณแต่อย่างใด ที่สำคัญอร่อยทุกอย่างจริงๆ ด้วยความที่อาหารทะเลสดมากบวกกับคนทำฝีมือดีสุดๆ คนกินเลยอร่อยทุกมื้อด้วยน้ำตาแห่งความปริ่มเปรม โดยเฉพาะ #หมึกผัดหวาน รสชาติที่ประทับใจ

นอกจากอาหารที่สด อร่อย บ้านที่บรรยากาศดี คนที่ทำให้บ้านหลังนี้น่ารักคือ ครอบครัวยายทุกคนเลย การมาครั้งนี้ได้เจอยาย ตา หลานชาย หลานสาว ลูกชาย ลูกเขย ลูกสะใภ้ของยาย เรียกว่าเกือบครบทุกคน แต่ไม่เจอพี่แต แอบเสียดายนิดนึง ทุกคนน่ารักมาก คอยดูแลกันอย่างดี ไม่ว่าจะการแนะนำที่เที่ยว การพาไปหาร้านน้ำโค้ก ร้านตัดผม และอีกหลายๆอย่าง ให้ความรู้สึกเหมือนมาบ้านญาติเลย

ที่นี่...เป็นหมู่บ้านเสียบญวน เป็นโซนที่สงบมาก บรรยากาศดี ลมพัดตลอดวัน เพราะติดริมทะเลและป่าโกงกาง เลยทำให้อากาศไม่ร้อนมากนัก และเค้ายังมีกิจกรรมจับปลาหาหอย เพื่อสัมผัสวิถีชาวประมงแบบลงมือทำจริงด้วย เราก็ได้ลองไปงมหาหอยปากเป็ด หอยที่หายากมาก กว่าจะได้มาแต่ละตัว งมหากันจนมือดำกันไปข้างนึงเลย ส่วนเรางมมาได้ 12 ตัวถ้วน รู้สึกภูมิใจมาก เพราะไม่คิดว่าจะหาได้ด้วยซ้ำ

วันกลับรู้สึกเฉาๆขึ้นมาทันที เพราะติดใจอาหารกับบรรยากาศบ้านยายซะแล้ว ยังไม่อยากกลับเลย

ก่อนกลับยายถามว่า "กลับไปกรุงเทพแล้วจะคิดถึงยายไหมเนี่ย" โอโห...คำถามชวนน้ำตาไหล

เลยตอบกลับไปว่า "ต้องคิดถึงอยู่แล้วยาย คิดถึงกับข้าวยายด้วย ใครจะพาคุณหญิงซ้อนท้ายมอเตอร์ไซต์เที่ยวหล่าว"

และบ่ายวันรุ่งขึ้นของอีกวันหลังจากที่เรากลับมาถึงกรุงเทพแล้ว

มีสายคุณหญิงยายยุภาโทรเข้ามา

"ถึงบ้านหรือยังลูก"

น้ำตาจะไหลรอบที่ล้าน ทำไมช่างน่ารักและอบอุ่นขนาดนี้นะ

ในการเดินทางครั้งนี้ เต็มไปด้วยความสุขใจสุขพุงจริงๆ 💙

การเดินทาง : นั่งรถไฟมาลงสถานีสวี และให้ที่พักมารับที่หน้าสถานี มอเตอร์ไซต์ไปกลับ 300 บาท ส่วนรถยนต์ไปกลับ 500 บาท

#ป้ายยากับlemon8 #เที่ยวไหนดี