ทำไมเราจำเป็นต้องมีความรัก?

คุณเคยสงสัยหรือเปล่า ทำไมความรักมันถึงได้สำคัญมากต่อชีวิตเรา? ทำไมเราจำเป็นต้องให้ความรักต่อผู้อื่น? หรือให้ความรักไปแล้ว ผู้อื่นจะยินดีและตอบแทนคุณหรือเปล่า? วันนี้ แอดจะตอบคำถามที่ค้างคาใจใครหลายๆคนให้เองครับ😊

*ทั้งหมดนี้คือการตีความในมุมมองของผู้เขียนและตามหลักพระวัจนะของพระองค์ในพระคัมภีร์ เราสามารถมองเรื่องเดียวกันนี้ได้หลายมุมมอง ส่วนมุมมองนี้คือมุมมองของผู้เขียนเอง*

ก่อนอื่น เรื่องของความรักในที่นี้ เราจะไม่ได้เจาะถึงความรักที่หมายถึง ความอยากได้ ความหลง การแย่งชิ่ง เป็นหลัก เพราะในพระคัมภีร์ โครินธ์บทที่ 13 ข้อที่ 4-6 กล่าวไว้ว่า “ความรักนั้นก็อดทนนานและมีใจปรานี ความรักไม่อิจฉา ไม่อวดตัว ไม่หยิ่งผยอง ไม่หยาบคาย ไม่เห็นแก่ตัว ไม่ฉุนเฉียว ไม่ช่างจดจำความผิด ไม่ชื่นชมยินดีในความอธรรม แต่ชื่นชมยินดีในความจริง” ความรักที่แอดกำลังจะบอกก็คือ รักที่เกิ้อกูล หนุนใจซึ่งกันและกัน รักที่อดทน มีเมตตา รักที่เชื่อในความจริงและไม่โกหกหลอกลวงกัน ไม่หวังสิ่งตอบแทน ตัวอย่างที่ดีที่สุดของความรักคือ ความรักของพระบิดาผู้เป็นเจ้า ผู้ที่ไม่เคยหวังสิ่งใดตอบแทน ดั่งพระเยซู ผู้ที่เต็มใจขึ้นรับไม้กางเขน เผื่อไถ่บาปให้กับเรา พระองค์รักและหวังให้เราได้หลุดพ้นไปจากบาปที่ติดตัวเราตั้งแต่ปฐมกาล เพื่อพบและอยู่กับพระองค์ในชีวิตที่เป็นนิรันด์

อีกตัวอย่างของความรักคือ ความรักของแม่ที่มีต่อลูก ตั้งแต่ที่ลูกได้เกิดขึ้นมา แม่นั้นก็รัก เมตตาและพร้อมดูแลลูกอย่างสุดหัวใจ ทุกความหวังของแม่นั้น เพื่อทำให้ลูกมีความสุข แม้ว่าบางครั้งลูกอาจจะเดินไปผิดทาง แต่รักของแม่ก็จะยังอยู่อย่างทนทาน ไม่เสื่อมหาย

เข้าสู่คำถามแรก ทำไมความรักถึงสำคัญ? ในพระคัมภีร์ โครินธ์ บทที่ 13 ข้อที่ 2 กล่าวว่า “แม้ข้าพเจ้าจะเผยพระวจนะได้ จะรู้ความล้ำลึกทุกอย่างและมีความรู้ทั้งสิ้น และแม้จะมีความเชื่อมากยิ่งที่จะย้ายภูเขาไปได้ แต่ไม่มีความรัก ข้าพเจ้าก็ไม่มีค่าอะไรเลย” ถึงเราจะมีความรู้มากซะจนไม่มีใครอื่นในโลกจะเทียบได้ แม้จะมีทักษะที่คนทั้งโลกไม่เคยมี หรือแม้แต่จะมีความเชื่อต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าจนถึงขนาดที่ในพระคัมภีร์เปรียบเปรยว่าย้ายภูเขาทั้งลูกได้ หากขาดความรัก สิ่งๆนั้นก็ไม่มีทางที่จะเกิดผลดี

ตัวอย่างเช่น ในการทำงาน เราจำเป็นต้องสื่อสารและทำงานร่วมกันเป็นทีม ถึงแม้ว่าทีมจะมีคนที่เข้าขั้นอัจฉริยะ รู้ทุกอย่างในการทำงาน แต่ไม่มีความรัก เห็นอกเห็นใจในเพื่อนร่วมงานเลย ละเลยความเป็นเพื่อนและเห็นแก่งานของตนเองเป็นหลัก ผลลัพธ์ที่จะออกมากก็เป็นในทางที่ไม่ดี

คงไม่มีใครโอเคกับคนที่ไม่เห็นค่าในตัวเราหรอกใช่ไหมครับ การที่เราทำอะไรทุกอย่างคนเดียว มันทำให้ตัวเราต้องเหนื่อยเพิ่มแบบทวีคูณเลย กลับกัน ถ้าเราเชื่อและรักในเพื่อนร่วมงาน งานจะถูกแบ่งสัดส่วนและทุกคนจะได้ลงมือโชว์ศักยภาพได้เต็มที่ งานจะสำเร็จและออกมาดี เราจะได้ความรู้เพิ่ม ทั้งยังจะได้สัมพันธ์ที่ดีกับเพื่อนร่วมงานอีกต่างหาก

การมอบความรักให้กับผู้อื่นนั้น แม้จะไม่มีใครมองเห็นหรือบางคนไม่ได้ตอบรับและคืนในแบบเดียวกันก็ตาม สำหรับบางคนนั้นอาจจะมองว่าไม่มีค่า ทำไปก็ไม่มีใครรู้ แต่เชื่อเถอะครับ มี 2 คนที่รู้ว่าเราได้มอบความรัก นั้นก็คือตัวเราและพระเยซูคริสต์เจ้า ในพระคัมภีร์ ยอห์นบทที่ 14 ข้อที่ 10-11 กล่าวว่า “ท่านไม่เชื่อหรือว่าเราอยู่ในพระบิดาและพระบิดาทรงอยู่ในเรา? คำซึ่งเรากล่าวกับพวกท่านนั้น เราไม่ได้กล่าวตามใจชอบ แต่พระบิดาผู้สถิตอยู่ในเราทรงทำพระราชกิจของพระองค์ จงเชื่อเราว่าเราอยู่ในพระบิดาและพระบิดาทรงอยู่ในเรา หรือมิฉะนั้นก็จงเชื่อเพราะกิจการเหล่านั้น” พระบิดายังอยู่กับเราเสมอ ไม่ว่าจะเวลาได้ก็ตาม พระองค์จะอยู่แม้ทุกข์หรือสุข พระองค์จะเป็นที่พึ่งของเรา แม้เราจะมอบความรักแล้วไม่มีมนุษย์คนใดสนใจก็ตาม แต่พระองค์จะรู้และยินดีกับเราเสมออย่างแน่นอน

เห็นไหมละครับ การที่เรารักและมอบความรักให้ผู้อื่น มันส่งผลดีทั้งต่อตัวเราและผู้อื่นขนาดไหน ความรักที่พระองค์ทรงมอบให้เราอยู่ตลอด ทำไมเราจะไม่ลองมอบความรักนี้ ให้เพื่อนบ้านหรือเพื่อนร่วมโลกเราบ้าง หรือแม้มีใครอยากได้ความรักของเราหรือของพระองค์ เราก็ควรที่ยังคง ส่งความรักนั้นให้แก่เค้า ในนามของความรักของพระผู้เป็นบิดา ผู้สร้างและรักลูกทุกคนของพระองค์

ในวันนี้ ก็ขอจบแต่เพียงเท่านี้นะครับ นี้เป็นการเผยพระวัจนะครั้งแรกของแอด อาจจะยังเขียนได้ไม่ดีมาก แต่ทุกคำที่เขียน แอดล้วนแต่อยากแบ่งปันความรักนี้ให้แก่ทุกคนนะครับ พระเจ้าอวยพรนะครับทุกคนนน อาเมน✝️

#คริส

#คริสเตียน

#พระเยซู

#มุมมองนักอ่านพระเจ้า

#motivation

#กําลังใจในทุกวัน